Verbijsterd ben ik door het bericht in het NRC van afgelopen zaterdag, dat er een akkoord is bereikt tussen VNG en ministerie over het aan het rijk “terugbetalen” van 30 miljoen euro WMO middelen door gemeenten. Voor de gemeente Huizen komt deze terugbetaling neer op een bedrag van 60.000 euro.

Als we als gemeenten geld tekort waren gekomen door de invoering van de WMO, was er ongetwijfeld geen cent van het rijk bijgekomen. Dan is het “eigen risico” van de gemeenten. Dat gemeenten echter geld “overhouden” is blijkbaar voor het rijk onbestaanbaar.

In onze regio (zo ook in Huizen) wordt nagedacht over een beter op de individuele burgers toegespitste ondersteuningsstructuur. Daar kunnen we ook over nadenken, omdat we de huishoudelijke hulp effcient inkopen en de middelen die we daardoor “overhouden” kunnen inzetten voor een ondersteuningsbehoefte waar tot op heden niet eens een aanbod voor was.

Het was veel beter uit te leggen geweest, als het rijk de gemeenten de verplichting had opgelegd om de middelen die vanuit WMO budgetten “over gehouden zijn” te reserveren voor bij de WMO filosofie passende ondersteuningsarrangementen voor burgers. In Huizen hebben we dit overigens in het collegeakkoord ook al zo geregeld. Maar wat nu wordt voorgesteld, namelijk gelden terugbetalen aan het rijk die door efficient en zorgvuldig handelen van gemeenten voor WMO doeleinden zouden kunnen worden ingezet, is echt schandelijk en in strijd met alles wat de WMO ooit nastreefde.

Ik vind dat we dit als gemeenten niet moeten accepteren en dat we aan den Haag, bij voorkeur regionaal, een krachtig tegengeluid moeten laten horen.