Toeristisch logo houdt gemoederen van Huizers bezig

De presentatie van het toeristisch logo van Huizen houdt de gemoederen in Huizen bezig. In de afgelopen week werd een ingezonden stukje in de Huizer courant geplaatst, waarin door een bekende Huizer bakker in het Huizer dialect werd ingegaan op de betekenis van het Huizer melkmeisje. In de Raad van afgelopen donderdag werd zelfs een grote taart bezorgd, waar het Huizer melkmeisje op was afgebeeld. De taart smaakte prima, maar de gedachte erachter, dat het Huizer melkmeisje verloren zou gaan, berust toch op een misverstand. Het melkmeisje verdwijnt niet uit het wapen van Huizen. Het toeristisch logo is dus niet in de plaats van het melkmeisje gekomen, maar is een nieuw beeld, dat vooral bedoeld is om Huizen als “Haven van het Gooi” te positioneren en om bezoekers van Huizen nieuwsgierig te maken naar alles wat Huizen juist ook op toeristisch- en recreatief gebied te bieden heeft.

Afgelopen zaterdag was ik aanwezig bij een kerstzangdienst in de Oude Kerk van Huizen. Er was een mannenkoor uit Amersfoort, dat uit wel meer dan 100 mannen bestond. Het was geweldig om de bekende en minder bekende kerstliederen te zingen in deze prachtige kerk, in aanwezigheid van dit indrukwekkende koor. Met name het slot, waarin gezamenlijk het “Ere zij God” werd gezongen, terwijl de mannen meerstemmig daar tussendoor kwamen, was indrukwekkend mooi.

Na afloop van de dienst werd ik aangesproken door een van de andere aanwezigen in de zangdienst en daarmee werd ik direct weer met de beide benen in het hier en nu geplaatst. Het ging namelijk niet over de mooie dienst, maar over mijn uitspraak tijdens de toeristische netwerkbijeenkomst, dat we af willen van het imago van Huizen als “achter kranten weggeplakt streng christelijk dorp”, zoals geciteerd in de Gooi en Eemlander.  Deze uitspraak had hem pijn gedaan.

Ook hier dus maar even een verduidelijking, want natuurlijk is dit niet zoals ik persoonlijk naar Huizen kijk. Ik heb slechts geconstateerd dat Huizen -met name in de eigen regio- nog vaak dit imago heeft. Als ik daarop wel eens doorvraag, dan merk ik dat dit imago veelal gebaseerd is op verhalen over Huizen uit een ver verleden, die meestal nog niet eens blijken te kloppen ook.

Om bezoekers van buiten Huizen te verleiden om eens naar Huizen te komen, is het van belang om goed na te denken over het imago dat we willen uitdragen, m.a.w.: hoe willen wij dat mensen die Huizen niet zo goed kennen met anderen over Huizen praten? En welke beelden horen daarbij? Het toeristisch logo is bedoeld om het gewenste beeld van Huizen te versterken.

In het toeristisch logo is een verbinding gezocht met de geschiedenis van Huizen, door de keuze van de “bottervleugel” (ofwel het vlaggetje op de botter). We mogen ook best trots zijn op onze rijke geschiedenis en zeker ook op onze (kerkelijke) tradities. Want laat ik daarover ook duidelijk zijn: ik sta persoonlijk, gevormd door mijn eigen opvoeding, vanuit diezelfde tradities in de samenleving en ik heb heel veel waardering voor de zorgzaamheid voor- en de betrokkenheid bij- medemensen, die zo vanzelfsprekend in Huizen uit deze tradities voortvloeit.

Maar we zijn niet alleen het Huizen van toen. We zijn ook Huizen van nu, een levendig dorp met ca. 42.000 inwoners, met veel ondernemersgeest, werklust, kunstzinnigheid en creativiteit. Die inwoners hebben Huizen gemaakt tot de dynamische gemeente die Huizen is en daar hebben niet in de laatste plaats ook de autochtone Huizers aan meegeholpen. Ook die dynamiek wordt verbeeld in het toeristisch logo.

Niks dichtgeplakt dus. Dat is Huizen ook nooit geweest. We zijn een dorp met een rijke geschiedenis en met waardevolle tradities, maar we zijn ook een dynamisch en levendig dorp, waar iedereen, ook bezoekers van buitenaf, zich welkom mogen voelen. Dat is wat mij betreft het imago dat echt bij Huizen past en dat wij allemaal, als inwoners van Huizen, met trots mogen uitdragen!