Woensdag ben ik weer van vakantie teruggekomen, na een indrukwekkende reis in Cuba, waar de gebroeders Castro nog stevig in het zadel zitten. De ervaringen in een land met een communistische dictatuur stemmen ook tot nadenken over ons politieke bestel. Natuurlijk is voor alles wat te zeggen, maar wat hebben we het in Nederland toch eigenlijk goed, als je dit vergelijkt met zoveel andere plekken in de wereld, waar een dictatoriaal regime is. We mogen onze democratische rechtsstaat wel wat meer koesteren, vind ik.
Tja… en dan weer terug in de werkelijkheid van Nederland, waar inmiddels besprekingen plaatsvinden tussen de VVD en het CDA, over een minderheidskabinet met gedoogsteun van PVV. Ik word daar niet echt blij van. Met name de maatschappijvisie van de PVV staat lijnrecht tegenover alles waar ik in geloof. Heel jammer dat de PvdA een “middenkabinet” onmogelijk heeft gemaakt. Dat is mijns inziens nu juist waar Nederland in de huidige moeilijke politieke en economische context behoefte aan heeft. Deze drie ervaren bestuurspartijen zouden nu juist hun eigen posities moeten willen overstijgen en het landsbelang moeten dienen. Ondanks mijn aversie tegen veel opvattingen van de PVV heb ik toch (nog) niet meegetekend met de verontruste CDA-ers. Want wat is na alle pogingen die er gedaan zijn om tot een kabinet te komen nu nog een alternatief, behalve nieuwe verkiezingen, waar de PVV waarschijnlijk alleen maar nog groter door zal worden? Ik wens Maxime Verhagen in dit duivelse dilemma veel moed en wijsheid toe. Intussen wacht ik met heel grote bezorgdheid de ontwikkelingen af.
Ook in Huizen heeft de wereld niet stil gestaan. Met name werd ik bij thuiskomst onaangenaam verrast door de uitspraken die de fractievoorzitter van de VVD tijdens mijn afwezigheid in de Huizer Courant heeft gedaan over de “bobo’s” die de SMH besturen. Van hen wordt een beeld geschetst alsof zij ten koste van hardwerkende vrijwilligers belastinggeld van de gemeente zouden opmaken. Natuurlijk weten alle betrokkenen wel dat het in werkelijkheid totaal anders is, maar intussen staat het toch maar wel zo in de krant en ik schaamde me daar naar alle betrokkenen toe heel diep voor. Die zogenaamde “bobo’s” zijn namelijk allemaal mensen die zich -nota bene op verzoek van de gemeente- vrijwillig en onbezoldigd inzetten voor de marketing en promotie van Huizen. De bestuursleden zijn mensen die stuk voor stuk bereid zijn geweest om hun persoonlijke expertise en (werk)ervaring volledig belangeloos ten dienste te stellen aan de Huizer samenleving. Zij steken daar wekelijks vele uren van hun vrije tijd in en zij krijgen nog niet eens hun reiskosten vergoed!
Niet alleen de bestuursleden van de SMH, maar ook de leden van de Raad van Toezicht (met uitzondering van de burgemeester) doen dit werk vrijwillig. Die Raad van Toezicht bestaat uit drie personen, te weten een vertegenwoordiger van de Huizer bedrijven (zakenclub), een vertegenwoordiger van de Huizer detailhandel (HOF) en de burgemeester. De Raad van Toezicht komt maximaal 2x per jaar bij elkaar en is er vooral om er toezicht op te houden dat Huizen ook daadwerkelijk op de juiste manier wordt gepositioneerd, met zoveel mogelijk economische spin-off. Niks multi-national achtigs dus, maar gewoon een efficiënte manier om de belangen van de Huizer bedrijven en de Huizer detailhandel bij een goede marketing en promotie van Huizen goed te bewaken!
Wat de fractievoorzitter volgens zijn brief blijkt te hebben bedoeld, is dat de motie die recent in de gemeenteraad is aangenomen over de evaluatie van het functioneren van de SMH moet worden uitgevoerd door de burgemeester en niet door de gehele Raad van Toezicht of door het bestuur van de SMH zelf. Niet meer en niet minder. Dat is bij mijn weten overigens voor alle betrokkenen van het begin af aan duidelijk geweest, maar het is natuurlijk geen enkel probleem om dat door middel van een brief nog een keer te verduidelijken.
Heel jammer dan ook voor alle bij de SMH betrokken vrijwillige bestuurders en toezichthouders, dat hun inzet in de beeldvorming zo in diskrediet is gebracht. Gelukkig blijken zij professioneel genoeg om hun teleurstelling hierover weg te slikken en gewoon door te gaan met hun werkzaamheden. Dat is ook hard nodig, om alle beleidsvoornemens die de gemeenteraad aan het college heeft opgedragen op het gebied van marketing en (toeristische) promotie van Huizen tot resultaten te brengen. Ook de ambities uit het collegeprogramma m.b.t. dit onderwerp kunnen wij niet realiseren zonder hun vrijwillige inzet. Ik ben dan ook vooral trots op onze “bobo’s”. Maar echt leuk of motiverend was dit voorval natuurlijk niet.
.