Voor cultuur mogen we best iets over hebben

Ik heb een heerlijk (cultureel) weekend achter de rug. Vrijdagavond genoot ik met mijn collega’s in theater de Boerderij van het optreden van Knijn, met de bekende en minder bekende fantastische Ierse muziek.

Gisteravond was ik samen met mijn zoon bij onze toneelvereniging ‘Ontwaakt’ te gast, in theater de Graaf Wichman. Dat was een avondje onspannen en lachen bij ‘Kus van een Rus’.

Vandaag zondag, dus dag waarin de kerk centraal stond (is ook onze cultuur!), waarbij voor mijn zoon in de tienerdienst in de Goede Herderkerk zelfs een heuse band optrad (True Colors).

Gelukkig is er in Huizen nog veel te genieten op het gebied van kunst en cultuur. En dat in een weekend, waarin Nederland volop protesteert tegen door het kabinet voorgenomen bezuinigingen op kunst en cultuur.

Ik zie dat protest eigenlijk niet zo zitten. We zullen de komende jaren in Nederland nu eenmaal miljarden moeten bezuinigen als we onze welvaart ook voor toekomstige generaties overeind willen houden. Dat betekent ook keuzes maken. Ik zie dan liever dat er minder bezuinigd wordt op zorg voor onze ouderen en gehandicapten en dat Nederland een veilig land blijft om in te wonen. Dat betekent dat we dus privé wat meer moeten gaan betalen voor kunst en cultuur. Veel liefhebbers van kunst en cultuur kunnen best wat meer betalen voor een kaartje. Voor een keer uit eten gaan is 100 euro voor 2 personen tegenwoordig niets meer. En voor een commercieel concert betalen mensen (ook jongeren!) ook al snel meer dan 100 euro voor een kaartje. Kwaliteit verdient zichzelf echt wel terug.

Ikzelf zou (met mijn inkomen) bijvoorbeeld best meer dan de huidige €12,50 over hebben voor een fantastische avond uit bij onze toneelvereniging Ontwaakt. Zelfs het dubbele van dit bedrag is nog niet eens veel te noemen als ik zie wat daarvoor geboden wordt. Het is te gek voor woorden dat voor mensen zoals ik, die best iets meer kunnen betalen, het meest gebruik maken van de gesubsidieerde tarieven.

Ik geloof dus ook niet dat kunst en cultuur door een meer kostendekkende bijdrage elitair worden. Voor de minima zijn hiervoor trouwens ook regelingen getroffen en en wat mij betreft wordt beleving van kunst en cultuur op deze manier ook in de toekomst toegankelijk gehouden voor de mensen met een lager inkomen. Maar wees eerlijk, voor wie van ons Huizers met een goed inkomen is een hogere eigen bijdrage voor een avondje uit nou echt een groot probleem?

Ik ben heel benieuwd hoe alle kabinetsplannen gaan uitpakken. Maar ik heb er wel vertrouwen in dat de kunst- en cultuursector voldoende creativiteit weet te bundelen, zodat ook met minder subsidies een sprankelend cultureel aanbod in stand kan blijven.

Atelierroute

Gisteren en vandaag was er de atelierroute in Huizen. De opening was alleen al de moeite waard. In de bibliotheek was het echt gezellig, met koffie en thee met slagroomsoesjes en allemaal blije mensen. Na de enthousiaste inleidende woorden van organisator Esther Hofstetter en bibliotheekdirecteur Pauline Gmelig Meyling werden we bovendien nog getrakteerd op poëzie van Robert Grijsen, die er samen met een gitarist echt een hele voorstelling van maakte. De gedichten waren soms hilarisch, soms ook indringend, maar in ieder geval zo inspirerend, dat ik vol enthousiasme met een persoonlijk gesigneerde gedichtenbundel de bibliotheek verliet.

Gisteren had ik geen tijd om ateliers te bezoeken, maar vanmiddag kon ik dat alsnog doen. Omdat cultuur niet in mijn portefeuille zit, voelde ik me tot niets ‘verplicht’ en dat is een heerlijk gevoel om aan een fietstocht langs ateliers te beginnen.

Ik las zojuist op teletekst dat vandaag, vanwege het mooie weer,  in het hele land 120 km. file stond. Ik even blij dat ik in Huizen kon blijven! Hier was bijna iedereen op de fiets. Dat maakte de sfeer vooral in het oude dorp, waar veel ateliers bij elkaar liggen, heel speciaal.  Onderweg stopten we af en toe even om op de kaart te kijken. En dan was er een blik van verstandhouding of een praatje met anderen, die ook op de kaart stonden te kijken en tips gaven over ateliers die toch vooral de moeite van een bezoekje waard waren.

Ik heb me vergaapt aan de beeldhouwkunst, de schilderijen, de sierraden en alle kleine kunstwerkjes, zoals boeken, kaarten, sleutelhangers en wat al niet meer. En overal was de ontvangst even gastvrij! Natuurlijk lukt het op 1 middag niet om alle ateliers te bezoeken. Maar wat heeft Huizen toch veel te bieden!

Volgend jaar is het al weer de 15e keer dat er een atelierroute wordt georganiseerd. Ik zie er nu al naar uit!

Kunst en cultuurfestival

Het eerste kunst en cultuurfestival in Huizen zit er op. Waar een klein dorp groot in kan zijn! Ik heb genoten van het brugfeest, van de gezellige uitmarkt en van de activiteiten op de haven. Het pianoconcert in de oude kerk moest ik helaas aan mij voorbij laten gaan, evenals trouwens tal van andere activiteiten die deze week georganiseerd werden. Voor mij persoonlijk was de afsluiting het schitterende orgelconcert van afgelopen vrijdag in de Oude Kerk van Huizen.

Organist was dhr. Ad van Pelt. Er werd een heel bijzonder stuk gespeeld, uit medio 1800, over de slag bij Waterloo. De verteller liet weten dat wij in Nederland het feest van de slag bij Waterloo (de bevrijding van de Franse overheersing) tot aan de tweede wereldoorlog jaarlijks in juni hebben gevierd. Na de tweede wereldoorlog werd dit feest vervangen door 5 mei, als nationale bevrijdingsdag. Wist u dat?

Door zo’n orgelconcert dat een verhaal probeert uit te beelden merk je pas hoe visueel wij eigenlijk ingesteld zijn. Probeer het u maar eens met de ogen dicht voor te stellen hoe die verschrikkelijke veldslag bij Waterloo is geweest, met aan beide kanten tienduizenden doden. Het gekerm van mensen, het kanonnengebulder, het trompetgeschal… Dat lukt haast niet meer. Maar dankzij de rustige, gedragen stem van de verteller en de prachtige afwisselende orgelmuziek kwam ik er na een tijdje toch helemaal in. Aan het eind kon ik bijna de feestvreugde van het einde van deze slag meevoelen. Heel bijzonder dat we dit in de prachtige oude kerk van Huizen mochten beleven, met het majestueuze orgel en de prachtige akoestiek. Hopelijk volgend jaar weer en dan liefst met nog veel meer bezoekers!

Henk van Amstel overleden

Vanavond kreeg ik droevige bericht dat Henk van Amstel na een ziekbed van bijna 14 maanden vandaag – toch nog plotseling – is overleden. In de afgelopen jaren zag ik Henk vaak, in de Raad, in de commissies, in het AB van het Gewest en bij tal van gemeentelijke en gewestelijke aangelegenheden. Hij was er graag bij en genoot er ook zichtbaar van. De laatste keer dat hij met mij meereed vanaf het AB in Hilversum terug naar Huizen was nog maar enkele weken voorafgaand aan de gemeenteraadsverkiezingen. Ik vroeg hem of hij nog van plan was om door te gaan als raadslid en hij vertelde me dat hij dat eigenlijk het liefste zou doen. Hij zou het raadswerk zo missen en ook alle persoonlijke contacten die hij daardoor had. Het mocht niet meer zo zijn. De gezondheid van Henk liet hem in de steek en hij nam na de verkiezingen zichtbaar geemotioneerd afscheid van het raadswerk, dat hij zoveel jaren in Huizen heeft mogen doen. In de afgelopen week is Fons Hertog nog bij hem op bezoek geweest, om hem de legpenning van de gemeente Huizen te overhandigen. Niets wees er toen nog op dat Henk zo snel al zou overlijden. Hij was volgens Fons mentaal nog heel sterk.

Ik zal Henk missen. Ik wens zijn vrouw, kinderen en overige familie en vrienden de kracht toe uit de bron waar Henk uit putte.

 

Vrijwilligers geven kleur aan de samenleving

Vanochtend was ik te gast bij een bijzondere eucharistieviering in de katholieke Vituskerk, ter gelegenheid van het 60 jarig jubileum van deze kerk. Er was door heel veel vrijwilligers enorm veel werk verzet en de sfeer van saamhorigheid was voelbaar. 

In de middag was ik te gast bij de Trappenberg, waar ook weer enorm veel vrijwilligers bezig waren geweest met het organiseren voor tal van activiteiten. Hoewel de lucht af en toe dreigend leek, viel er gelukkig geen druppel regen. Dat zou echt heel zonde geweest zijn, want er waren heel veel buitenactiviteiten. De Lions club stond wijn te verkopen, er was een braderie, er werden tochtjes met een huifkar georganiseerd, taarten gebakken, hockey- en tennisclinics gegeven, serviezen beschilderd, kinderen geschminkt, loten verkocht en nog veel meer. De opbrengst van al die activiteiten was bestemd voor het theehuis, waar kinderen van de Trappenberg straks een opleiding kunnen volgen voor een baan in de horeca.

Of het nu gaat om kerkelijke vrijwilligers, of om vrijwilligers voor de Trappenberg, ze geven mij het gevoel dat er toch nog heel veel goeds in onze samenleving gebeurt. Er zijn gelukkig nog heel veel mensen die zich belangeloos voor een ideaal of een goed doel willen inzetten, hun schouders ergens onder zetten en dan ook samen met andere vrijwilligers prachtige resultaten bereiken. Dit zijn de mensen die kleur geven aan onze samenleving. 

Monument voor Huizer vissers?

In de afgelopen week vond het jaarlijkse congres van de VNG (Vereniging Nederlandse Gemeenten) plaats in Flevoland. Onderdeel van het programma was een bezoek aan Urk, waar ik samen met mijn collega Petra van Hartskamp deelnam aan een zogenaamde “stegentocht”. Tijdens de rondwandeling door Urk kwamen we ook langs een indrukwekkend monument voor de vele verdronken Urker vissers.

“Waarom hebben we dit niet voor onze Huizer vissers, die in de woelige jaren waarin zij met hun botters de Zuiderzee op gingen verdronken zijn?” vroegen we ons af. En sindsdien laat die gedachte me niet meer los.

In een gesprek met Jady Snel hierover begreep ik dat de namen van de Huizer vissers die verdronken zijn allemaal wel bekend zijn. Maar zit iemand hier nog wel op te wachten? Of is het allemaal al te lang geleden?

Vandaag hoorde ik van mijn eigen moeder dat zij een familielid heeft gehad die verdronken is in de buurt van Hoorn. Hij was met zijn eigen botter op zee en kwam om in een storm. Zijn zoon moest hem daar gaan identificeren. Hij had twee knikkers in zijn zak en hij had eerder al tegen zijn zoon gezegd: “als ik ooit verdrink en gevonden word, dan kan je me hieraan herkennen”. Hij werd begraven in Hoorn, want het geld om hem naar Huizen te laten overbrengen was er niet.  

Uit dit persoonlijke verhaal is mij duidelijk geworden dat er nog steeds wel mensen zijn die herinneringen koesteren aan onze Huizer vissers, die vaak door de bittere armoede gedreven werden om met gevaar voor eigen leven toch steeds weer de zee op te gaan om te vissen. Het risico om dit met de dood te moeten bekopen calculeerden zij in, omdat er nu eenmaal brood op de plank moest komen voor hun gezin. Het is bijna heldenmoed en daar mag wat mij betreft -postuum- toch wel met respect op worden teruggezien. 

De komende week ga ik dit idee voor een monument voor verdronken Huizer vissers toch eens bespreken met de betrokken ambtenaren.

 

 

Huizer toneel

Ook dit jaar heeft de Huizer toneelvereniging Ontwaakt weer volle zalen getrokken en terecht!
Wat heb ik genoten van de Huizer klucht “Nijt over m’n langd”. Niet alleen is het heerlijk om het Huizer dialect weer zo onverkort over je uitgestort te krijgen, maar ook de echte Huizer humor, het relativeringsvermogen en het dwarse karakter van de Huizers werd heel goed tot uitdrukking gebracht. Het bracht me weer helemaal terug bij mijn roots.
 
Leuk om te zien dat ook heel veel niet-autochtone Huizers het Huizer dialect en de humor zo kunnen waarderen. Het geeft toch een stuk identiteit, waar alle Huizer ingezetenen zich kennelijk goed bij voelen.  
Ik hoop dat we nog heel lang kunnen blijven genieten van deze heerlijke, autenthieke, maar ook zeer professionele toneelvereniging!
 

Werkbezoek Veenendaal

Samen met mijn college wethouder Petra van Hartskamp, met vertegenwoordigers van de Huizer zakenclub en de Huizer Ondernemers Federatie en de Kamer van Koophandel en met de betrokken Huizer ambtenaren hebben we een werkbezoek gebracht aan de gemeente Veenendaal. We werden daar bijzonder hartelijk ontvangen door burgemeester Ties Elzenga, wethouder Cees Sanders, de betrokken ambtenaren en leden van de ondernemersvereniging van Veenendaal. Op de agenda stonden twee onderwerpen:

1. Het ondernemersfonds.

In Veenendaal is een ondernemersfonds in het leven geroepen, van waaruit tal van zaken worden gerealiseerd. Denk bijvoorbeeld aan feestverlichting in een winkelcentrum of aan beveiliging van een bedrijventerrein. De benodigde gelden voor dit fonds worden verkregen vanuit “reclamebelasting”. Die belasting wordt door de gemeente Veenendaal geind en -na aftrek van kosten door de gemeente- in het ondernemersfonds gestort. In Veenendaal was het draagvlak voor het instellen van dit fonds en voor de heffing van reclamebelasting groot, omdat daarmee alle ondernemers eerlijk meebetalen en zogenaamde “free-riders”, (d.w.z. ondernemers die niet meebetalen, maar wel profiteren van de voorzieningen) kunnen worden voorkomen. Bij enkele aanwezige ondernemers uit Huizen bestaat nadrukkelijk de wens om tot een dergelijke constructie over te gaan, omdat het “free-riders” fenomeen ook in Huizen helaas voorkomt. Afgelopen dinsdag hebben we onze ervaringen in het college van B&W besproken en we hebben besloten om -net als in Veenendaal gedaan is- naar de ondernemersverenigingen de bereidheid uit te spreken om een draagvlakonderzoek te starten. We denken dat we hiermee in ieder geval goed in beeld kunnen krijgen of dit ook echt de wens van een grote meerderheid van Huizer ondernemers is. Petra van Hartskamp gaat dit onderwerp samen met de betreffende Huizer ondernemersverenigingen verder oppakken. Hiermee is gelijk ook een vervolg gegeven aan dit onderdeel van ons werkbezoek.

2. Het project Brouwerspoort

Veenendaal heeft een regiofunctie waar het gaat om winkelen. Alleen al het centrum zorgt voor een jaaromzet van 350 miljoen euro, goed voor een vijfde positie op de winkelranglijst van de Randstad. Met het oog op de toekomst wil men het winkelcentrum fors uitbreiden, een kwaliteitsimpuls geven en ook anders organiseren, waardoor o.a. de looproutes worden verbeterd. Tijdens het werkbezoek werden we hierover uitvoerig geinformeerd en konden we ook met eigen ogen de ontwikkelingen bekijken. Veel van de problematiek in dit project lijkt op de problematiek die we vanuit de door ons gewenste ontwikkeling van het hoofdwinkelcentrum van Huizen (Keucheniusstraat) kennen. Het was bijzonder inspirerend om hierover met collega’s en ondernemers uit een andere gemeente van gedachten te wisselen. In tegenstelling tot het eerste agendapunt zijn hier nog niet direct vervolgacties voor Huizen uit voortgevloeid, maar we hebben dit onderdeel van het programma wel als bijzonder leerzaam ervaren.

Ik ben van mening dat het goed is om zo nu en dan eens een kijkje in de keuken van andere gemeenten te nemen. Het levert altijd leerpunten op en het verbreedt ook je eigen blik op hoe zaken kunnen worden aangepakt. Ik ben naar aanleiding van dit werkbezoek zeer onder de indruk van de gemeente Veenendaal!

 

Botters in de Huizer haven

Een oplettende havenbezoeker heeft wellicht al gezien dat er geen twee, maar drie botters in de haven liggen. De stichting Vrienden van de Huizer botter, die erg haar best doet om bottereigenaren voor een ligplaats in Huizen te interesseren, informeerde mij vandaag over dit heugelijke feit. Roy Dixon heeft voortvarend besloten voor 2009 een ligplaats in Huizen te kiezen met de GT ( Grafhorst ) 13. Deze botter is in Kampen gebouwd als Oostwal botter en heeft tot 1960 gevist vanuit Grafhorst. De botter is in particulier eigendom van Roy Dixon, de balladezanger onder de schippers.

De verwachting is dat er de komende maanden nog twee botters bij zullen komen. Het wordt steeds mooier in onze Huizer haven!

Logische grenzen?

Deze week heb ik mij zowel binnen het College als binnen het CDA Huizen bezig gehouden met een reactie op het besluit van Gedeputeerde Staten, om de gemeente Huizen de mogelijkheid te geven om zich na twee jaar aan te sluiten bij de BEL-samenwerking.

Ik vind een voorstel tot samenvoeging van ons ambtelijk apparaat met dat van de BEL-gemeenten, zonder een bestuurlijke fusie, heel merkwaardig. Aan één kant wordt door GS de gelijkwaardigheid van de drie gemeenten, zowel qua financiën als qua inwoneraantal, als argument genoemd om de Bijvanck en de Blaricummermeent niet toe te voegen aan het grondgebied van de gemeente Huizen. Aan de andere kant speelt die gelijkwaardigheid opeens geen rol, als wordt voorgesteld om Huizen met ruim 42.000 inwoners te laten aansluiten bij de BEL-samenwerking. Het lijkt erop dat GS hinken op twee gedachten. Hopelijk zien de leden van onze Provinciale Staten in dat met dit nieuwe voorstel van GS de onduidelijkheid voor alle betrokkenen alleen maar toeneemt. 

Ook het voorstel om een deel van de woningen aan de Naarderstraat over te laten gaan naar de gemeente Naarden vind ik vreemd. Ik geloof niet dat GS zich hebben gerealiseerd dat daarmee een nieuwe situatie van onlogische grenzen wordt gecreëerd. Deze woningen zijn bovendien volledig aangesloten op de Huizer infrastructuur (denk daarbij onder andere aan de aansluiting op ons rioleringssysteem) en het leidt tot hoge kosten om daarin gedwongen allerlei onnodige aanpassingen door te voeren. Het voorstel van GS is ook op dit punt inconsequent en mijns inziens niet goed doordacht. 

De komende week zal namens het gemeentebestuur van Huizen een formele reactie naar de leden van de Provinciale Staten in Noord Holland worden gestuurd en natuurlijk gaat onze burgemeester van Gils persoonlijk weer opnieuw mondeling het standpunt van Huizen toelichten aan de leden van Provinciale Staten.

Deze week al stuurde de CDA fractie in Huizen een brief over dit onderwerp aan de CDA Statenleden, met een afschrift daarvan aan alle leden van de betreffende commissie (FEPO) die dit onderwerp op 4 februari a.s. gaat behandelen. Ik ben blij met de intensieve lobby van het Huizer CDA in de richting van de CDA Statenfractie en ik hoop dat ook andere politieke partijen in Huizen in de komende weken met betrekking tot dit voor Huizen zo belangrijke dossier dit voorbeeld zullen volgen. Huizen is bestuurskrachtig genoeg om de komende jaren zelfstandig te blijven, maar pleit wel voor logische grenzen. Het is nog niet te laat!