Vorige week was ik aanwezig bij de feestelijke startbijeenkomst van het project “de Kanteling” in het spoortwegmuseum in Utrecht. Dit project is tot stand gekomen door samenwerking van de VNG (Vereniging Nederlandse Gemeenten), CS0 (Centrale Samenwerkende Ouderenorganisaties) en CG Raad (Chronisch Zieken en Gehandicaptenraad). Het project wordt bekostigd door het ministerie van VWS.
De overigens uitstekend georganiseerde startbijeenkomst leverde een nuttige kennismaking op met wethouders en beleidsambtenaren uit de deelnemende gemeenten, die allemaal bezig zijn met interessante ontwikkelingen in het lokale WMO beleid. Ik miste echter tijdens de bijeenkomst de vertegenwoordiging van de deelnemende cliëntenorganisaties. Zij waren niet uitgenodigd, om –alsdus de projectleider- “even onder elkaar te kunnen starten”. Over kanteling gesproken … Naar mijn stellige overtuiging komt er geen echte kanteling tot stand zonder de inbreng van ervaringskennis vanuit cliëntenorganisaties.
De Kanteling gaat over een nieuwe manier van werken, die mensen met een beperking betere kansen biedt om volwaardig mee te doen aan de samenleving. Het woord “kantelen” geeft het al aan. We moeten het anders doen, met meer flexibiliteit bij gemeenten, maar ook met meer realiteitszin bij burgers. Gemeenten zullen meer tijd moeten nemen in het eerste gesprek met de burger. Het gesprek wordt meer vraagverhelderend, minder beoordelend. Burgers moeten afstappen van het zogenaamde claimdenken en alle mogelijkheden verkennen om zelf, eventueel met hulp vanuit hun eigen sociale netwerk, hun probleem op te lossen. Behoud van regie over het eigen leven en zelfredzaamheid staan voorop.
Om eerlijk te zijn waren wij aanvankelijk niet erg onder de indruk van de Kanteling. Huizen is al veel verder met “kantelen” dan veel andere gemeenten en wij hebben niet de tijd om overal in het land lezingen te gaan geven over de door ons gekozen aanpak. Toch hebben we besloten om mee te doen, omdat juist die informatie-uitwisseling door medewerkers van de Kanteling wordt georganiseerd en omdat we vanuit de Kanteling ook gebruik kunnen maken van onderzoeksresultaten en ervaringen uit andere gemeenten. Persoonlijk vind ik het ook erg belangrijk dat we via de Kanteling als gemeenten ook duidelijk kunnen maken aan het Rijk dat bepaalde structuren (bijvoorbeeld in de ouderenzorg) een echte kanteling in de weg staan. Ik vind dat de zorg aan mensen thuis (net als het welzijnswerk) onder één wettelijk regime zou moeten worden gebracht. De schotten die we nu kennen tussen WMO (Gemeenten) en AWBZ (Rijk/zorgkantoor)en tussen zorg en welzijn maken een écht integrale aanpak eigenlijk onmogelijk.
No comment yet, add your voice below!