Kabinetsformatie

In de afgelopen dagen heb ik diverse mails en telefoontjes gehad van Huizer CDA-ers, waaruit zorg spreekt over de situatie waarin ons land zich bevindt. Het ging daarbij zeker niet (uitsluitend) over de economische crisis, de noodzakelijke bezuinigingen of de pensioenen, maar vooral over wat voor soort samenleving wij als christen democraten voorstaan en welke bedreigingen wij (o.a. door de opkomst van partijen als de PVV) op die samenleving af zien komen. Het zijn oprechte zorgen, waarop geen van ons een pasklaar antwoord heeft, maar waarover we wel allemaal ons hoofd breken.

In de discussies in onze CDA achterban (zo ook in Huizen!) zie ik eigenlijk ik twee “hoofdstromen” voorbij komen. In de eerste stroming wordt gesteld, dat een eventueel toekomstig kabinet zoals dit nu wordt verkend, niet meer en niet minder is dan een minderheidskabinet van CDA en VVD. Die samenwerking biedt veel kansen voor de realisatie van punten uit het CDA programma. Ook in de persoonlijke sfeer tussen bewindspersonen van VVD en CDA (niet onbelangrijk in een coalitie) kan dit een solide en duurzame samenwerking opleveren. Echter is -om een dergelijk kabinet politiek mogelijk te maken- gedoogsteun nodig van de PVV op punten die politiek gevoelig liggen (zoals met name de bezuinigingsmaatregelen). Daarvoor zal de PVV iets terug willen hebben. Zolang dat wat de PVV terug wil hebben niet indruist tegen principes van het CDA (vrijheid van godsdienst, vrijheid van onderwijs, gelijke behandeling en respect, etc.) zou een dergelijke constructie een goede kans van slagen kunnen hebben. Voorstanders van deze lijn zijn opportunistisch als het gaat om de vraag met wie wordt samengewerkt (immers, alle partijen in den Haag werken als dit hen uitkomt met de PVV samen, bijvoorbeeld om een meerderheid voor een motie te krijgen), maar zij zijn wel principieel op de inhoud. Zij wachten dus een eventueel akkoord af en beoordelen dat op inhoud.

Daar staat tegenover een stroming, die van mening is dat het CDA helemaal niets met iemand als Wilders, of met een partij als de PVV, te maken zou moeten willen hebben. Deze partij draagt standpunten uit, die indruisen tegen alles waar we als christen democraten voor staan. Het CDA zou zich volgens de vertolkers van deze stroming veel principieler op moeten stellen.   

In de komende weken praten we hier nog uitvoerig met elkaar over verder, als CDA-ers onder elkaar, als CDA vrouwen en -als dat aan de orde mocht komen- als Algemene Ledenvergadering van het CDA Huizen. Op die manier kunnen we ons goed voorbereiden op een eventueel volgend landelijk CDA congres, waar ook het CDA Huizen een standpunt zal moeten innemen. Dat is democratie!

Maar wat ik nu al positief vind in deze discussie, is de constatering dat onze partij ook plaatselijk nog steeds veel bevlogen leden kent, die zich oprecht zorgen maken over de toekomst van ons land. De lange termijn wordt door hen belangrijker gevonden dan de “waan van de dag”. Kortom, binnen het CDA Huizen is een open discussie mogelijk, juist ook over zaken die er voor CDA-ers echt toe doen en die het wezen van onze partij raken.