Het is al weer bijna het eind van 2011. Er is veel gebeurd in het afgelopen jaar waar we op terug mogen kijken. Voor mij persoonlijk was het erg belangrijk dat in de laatste raadsvergadering van het jaar unaniem door de gemeenteraad werd ingestemd met de voorgestelde integrale aanpak van schuldhulpverlening.

 Integraal betekent onder andere ook dat we als gemeente samenwerken met maatschappelijke organisaties. Want armoede bestrijden kunnen we als gemeente niet alleen. Daar hebben we maatschappelijke organisaties bij nodig. De gemeente moet daar wel regie in voeren en dat doen we dus ook. Vanaf begin 2012 is er op de Amer een breed maatschappelijk centrum, waar gemeente (schuldhulploket, Meedoen) en maatschappelijke organisaties (schuldhulpmaatjes, voedselbank, fonds bijzondere noden) samenwerken aan het voorkomen van problematische schulden en het helpen oplossen van problemen van mensen die in armoede zijn terecht gekomen.

 Aan het eind van het jaar ben ik ook weer wat meer thuis en dus wat intensiever met mijn proefschrift bezig. Dat gaat over de betekenis van maatschappelijke organisaties voor de armoedebestrijding in ons land. Mij trof deze week een uitspraak van een medewerkster van een maatschappelijke organisatie, die ik eens interviewde, over mensen die in armoedesituaties leven:  

Armoede zuigt mensen leeg. Het maakt ze energieloos, initiatiefloos. Armoede leidt tot isolatie. Het leidt tot individuele, sociale, culturele en educatieve isolatie. Als je heel lang van weinig geld moet leven, dan wordt je zelfbeeld negatief. Je verwijt jezelf dat je jezelf of je kinderen niet kunt bieden wat anderen zichzelf of hun kinderen wel kunnen bieden. Mensen worden daardoor vaak overweldigd door schuldgevoel. Dat klopt niet met de werkelijkheid. Daar proberen we mensen uit te trekken.  We proberen om in plaats van dat één dimensionale wat meer dimensie aan iemands leven te geven. Want dat slijt er zo van af als je constant in geldgebrek zit. Het plezier. Het je geluk kunnen halen uit kleine dingen. Dat kan vaak niet meer.  De overheid zorgt voor het bestaansminimum. Maar wij zorgen ook voor wat extra. Niet alleen door het financiële. Maar ook doordat we mensen als mens benaderen. We krijgen soms ook bedankbrieven waarin staat: “Je keek me gewoon in de ogen. Je haalde mijn schaamte weg”. 

Mijn nieuwjaarswens voor 2012:

Ik hoop van harte dat de voorgenomen samenwerking van gemeente en maatschappelijke organisaties in 2012 zal leiden tot het daadwerkelijk terugdringen van armoede in Huizen. Het is zo gemakkelijk om te zeggen, dat mensen zelf daarvoor maar verantwoordelijkheid moeten nemen. Want juist mensen die langdurig in een situatie van armoede leven kunnen zich zo “leeggezogen” voelen, dat ze nauwelijks nog initiatief op kunnen brengen. Ik wens vooral deze mensen in onze gemeente de warmte, hartelijkheid en betrokkenheid van anderen toe. Er schuilt heel veel kracht in onze locale samenleving. Laten we in 2012 de mensen die daar een beetje extra van nodig hebben met elkaar tot steun zijn!

 

Recommended Posts

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.