Ambities voor 2008

Na al die bijzondere dagen met familie en vrienden ben ik weer heerlijk ontspannen aan het nieuwe jaar begonnen. Het is het nu de tijd van de nieuwjaarswensen. Gisteren (2 januari) in de ochtend gelijk al een gezellige start met alle medewerkers en in de avond de nieuwjaarsbijeenkomst voor de inwoners van Huizen. Vandaag ontmoette ik veel ondernemers en bestuurders bij de receptie van de Kamer van Koophandel en morgen zullen er in Haarlem ongetwijfeld weer nieuwe gezichten te zien zijn op de receptie van de provincie. Dan komen de CDA recepties er nog aan, van onze eigen Huizer afdeling, van de provincie Noord Holland en van het CDA landelijk (in Zwolle), de receptie van het Gewest Gooi en Vechtstreek en tal van andere gelegenheden waarbij veel handen geschud worden en nog meer beste wensen worden uitgesproken.

Een veelgestelde vraag is: “Wat zijn jouw ambities voor het komend jaar?” Een onmogelijk kort te beantwoorden vraag, want op tal van onderdelen van mijn eigen portefeuille heb ik hoge ambities, die allemaal ook verwoord zijn in de programmabegroting van 2008. Zo moet de uitvoering van het WMO beleidsplan moet (na vaststelling in de Raad) stevig ter hand worden genomen. Er moet een concreet en bij voorkeur ook ambitieus toeristisch beleid voor de gemeente Huizen tot stand worden gebracht. Er moet een nota dierenwelzijn worden geschreven met realistische en haalbare doelen voor onze gemeente. Op regionaal niveau kan ik mij, mede dankzij de extra (financiele) steun van de provincie Noord Holland en de grote betrokkenheid van bestuurders economie en werk uit de negen regiogemeenten, krachtig gaan inzetten voor het versterken van de regionale economie en de positionering van onze regio ten opzichte van de rest van de Noordvleugel (o.a. Amsterdam, Almere, Amersfoort en Utrecht). Kortom: zeker geen gebrek aan ambities in 2008.

De eerste werkdag van het nieuwe jaar keek ik samen met enkele medewerkers naar al die ambities en ook naar de ambities die die we collegebreed hebben, o.a. met betrekking tot het versterken van het havengebied en de zone tussen haven en oude dorp en het realiseren van een aantrekkelijk hoofdwinkelcentrum. We kwamen tot de conclusie dat we in 2008 op al die terreinen daadwerkelijk belangrijke stappen vooruit kunnen gaan zetten, maar dan wel dankzij het solide financieel beleid van de gemeente Huizen in de afgelopen jaren.

Ik realiseer me terdege dat we als bestuurders staan op de schouders van onze voorgangers. Het is nu onze beurt en onze verantwoordelijkheid om nieuwe kansen te grijpen en risico’s af te wegen. Ik zie dit als een enorme uitdaging voor 2008.   

          

Dierenwelzijn: den Haag of Huizen?

In de afgelopen week was ik aanwezig bij een hoorzitting in de Tweede Kamer over de nota Dierenwelzijn. Diverse maatschappelijke organisaties hielden daar pleidooien voor aanpassingen van de nota Dierenwelzijn, die in januari in de Tweede Kamer zal worden behandeld. Om diezelfde reden had ik kort voor de hoorzitting een gesprek met onze CDA woordvoerder op dit dossier, dhr. H.J. Ormel.

Wat hebben we in Huizen nu te maken met rijksbeleid op het gebied van dierenwelzijn, zou u denken. Inderdaad, wij hebben in Huizen nauwelijks nog veehouders, in ieder geval geen bio-industrie en eigenlijk in het algemeen ook geen echt grote problemen op het gebied van dierenwelzijn. Toch waren er wel een paar zaken die ik bij onze CDA woordvoerder onder de aandacht wilde brengen, waaronder het ontbreken van financiering van landelijk werkende organisaties die zich bezig houden met opvang van niet-gedomesticeerde (dus in het wild levende) dieren, zoals de eekhoornopvang in Naarden. Ook vind ik dat er onduidelijkheid bestaat over de bevoegdheid van de gemeenten om op grond van dierenwelzijnsargumenten al dan niet circussen met wilde dieren binnen hun gemeentegrenzen toe te staan. Om die onduidelijkheid weg te nemen zouden gemeenten dit mijns inziens gewoon zelf moeten kunnen regelen.

Het was ook interessant om als CDA-ers onder elkaar eens af te tasten hoe wij het begrip “rentmeesterschap” interpreteren in het licht van de grotere thema’s rond dierenwelzijn. Zijn er situaties waarin dierenwelzijn moet prevaleren boven economische belangen? En wanneer is dat aan de orde? In de korte tijd die we hadden konden we de discussie hierover niet echt voeren. Maar als daar belangstelling voor is, dan komt onze eigen CDA woordvoerder dierenwelzijn vanuit den Haag graag een keer naar onze regio, om hier meer uitvoerig bij stil te staan. Ik ben benieuwd naar uw reactie.

  

Make a difference day

Vandaag was het weer zover: de dag van het vrijwilligerswerk, oftewel: MADD!

Voor onze fractievoorzitter Bert Rebel, raadslid Kees de Kok en mijzelf begon deze dag met een bijeenkomst van het CDA Noord Holland rond het thema “Europa” in Akersloot. Hoewel er vanwege MADD veel afmeldingen waren (veel CDA-ers waren al vroeg met vrijwilligersactiviteiten begonnen) was er toch een goede opkomst en een levendige discussie met CDA-ers uit het Europees Parlement, de Tweede Kamer en de Provincie.

Om 13.30 uur waren we weer terug in Huizen, net op tijd, want om 14 uur hadden we als Huizer CDA-ers in het kader van MADD afgesproken bij Visio. Bij Visio zijn dagelijks begeleiders, maar ook vrijwilligers actief om de bewoners te ondersteunen. Vandaag wilden wij die begeleiders en vrijwilligers eens ontlasten en zo gingen we dan ook even later in optocht op stap, ieder arm in arm met een bewoner van Visio.  

Ik heb echt enorm genoten van de gesprekken met mijn wandelmaatje. Het plakje kaas dat hij mocht proeven op de markt kwam daarin voortdurend terug, alsof dat toch wel een enorm avontuur was geweest. Wat is het knap om zo te kunnen genieten van kleine dingen. Daar kunnen wij veel van leren. Echt waar: voor een betrekkelijk kleine moeite krijg je onverwacht zoveel terug. Vrijwilligerswerk is niet alleen maar zwaar. Het loont ook echt!

Na de wandeling ben ik toch nog even gaan helpen bij de boekenmarkt in De Engel. Ook daar waren veel vrijwilligers belangeloos in de weer. Ook in het Visnet was vandaag een boekenmarkt/rommelmarkt, waar heel veel vrijwilligers aan hebben meegeholpen.

Kortom: Huizen was vandaag weer bruisend van het vrijwilligerswerk. Daar is onze gemeente traditioneel al sterk in, maar ook de jongere generatie gaat hiermee door. Vrijwilligers maken het verschil, ook vandaag, in “Make A Difference Day”. Het was fantastisch om in een gevoel van saamhorigheid weer even onderdeel van al dat vrijwilligerswerk te mogen zijn.        

Het huis van Thorbecke

Afgelopen zaterdag woonde ik in Akersloot een bijeenkomst bij van de CDA bestuurdersvereniging in Noord Holland. Leuk om uit de hele provincie CDA burgemeesters, wethouders en raadsleden en statenleden te ontmoeten en interessant om te merken hoe eigenlijk vrijwel iedere gemeente worstelt met het nadenken over schaalvergroting.

Rien Fraanje, werkzaam bij Berenschot, hield een inleiding over “het huis van Thorbecke” want de staatsinrichting zoals we die nu kennen (Rijk, provincies, gemeenten) hebben we aan deze grote man te danken. Maar is zijn staatsinrichting in de 21e eeuw nog houdbaar? Als we bedenken dat er steden in de wereld zijn, die meer inwoners hebben dan heel Nederland, zijn we dan niet erg ingewikkeld aan het doen op de kleine “postzegel” op de wereldkaart, die Nederland heet?

Diverse commissies hebben zich inmiddels over dit vraagstuk gebogen en ook wij als Noord-Hollandse bestuurders gingen hierover met elkaar in gesprek.

Niet erg verrassend was, dat eigenlijk iedereen vond dat overheidstaken zo dicht mogelijk bij de burger moeten worden uitgevoerd. Wat lokaal kan moet ook lokaal gedaan worden. Dat noemen we bij het CDA het “subsidiariteitsbeginsel” en dat is ook wel in lijn met de landelijke tendens. Steeds meer taken komen op het bordje van gemeenten terecht. Denk maar aan de Wet Werk en Bijstand, de Wet Maatschappelijke Ondersteuning en straks de omgevingsvergunning (WABO), de nieuwe wet op de ruimtelijke ordening, de archeologische monumentenwet, de grondexploitatiewet etc. “Beherende gemeenten” zijn er na de taakverzwaring straks niet meer. Dat merken we als gemeenten natuurlijk nu ook al, met als meest recent voorbeeld de invoering van de WMO. Maar kunnen gemeenten (verdere) taakverzwaring straks nog wel aan?

Verrassend genoeg vonden de meeste bestuurders dat er een bepaalde schaalgrootte onontkoombaar is om als gemeente de taakverzwaring aan te kunnen. Samenwerking tussen gemeenten kan soms een oplossing zijn, maar vaak wordt voor die samenwerking gekozen om een fusie tegen te gaan of herindeling met andere gemeenten te ontvluchten. Veel gemeenten proberen bijna alles onder te brengen in gemeenschappelijke regelingen en zijn zelfs nauwelijks nog in staat om zelfstandig taken op te pakken. De gemeente wordt dan een lege BV.

Ik vond het verrassend dat de schaalvergroting bijna een vanzelfsprekendheid was en nauwelijks tot discussie leidde, omdat het CDA landelijk zo voorzichtig is met uitspraken over schaalvergroting en als die schaalvergroting al gewenst wordt, dan moet dat volgens het officiele CDA standpunt vooral van onderop komen. Ik denk dat de verklaring is, dat bestuurders die dagelijks “met hun voeten in de modder staan” veel meer zicht hebben op de realiteit van elke dag en daarom ook wel zien dat dit landelijke standpunt geen oplossing biedt voor de bestuurlijke opgaven die er op lokaal niveau liggen.

De vraag die vervolgens aan de orde kwam was, wat er overblijft van provincies als we veel meer grotere gemeenten krijgen. “Terug naar de kerntaken” was de conclusie. Die kerntaken zijn ruimtelijke ordening, natuur en landschap, waterbeheer. Op dit moment houden provincies zich nog veel te veel bezig met ondersteuning aan kleine gemeenten, die zelf niet in staat zijn om taken uit te voeren. Ze richten bijvoorbeeld een kenniscentrum WMO in, of houden zich bezig met financiele problemen bij gemeenten, armoedevraagstukken, daklozenopvang, werkgelegenheidsproblematiek etc. Dat hoeven provincies niet te doen als gemeenten voldoende schaalgrootte hebben. Wel werd van de provincie veel meer een regierol verwacht, waar het gaat om herindelingsvraagstukken. Een standpunt, waar onze aanwezige CDA vertegenwoordiger van Provinciale Staten dan ook positief op reageerde.

In de discussie bleef de paradox tussen enerzijds de wens tot schaalvergroting en anderzijds de “menselijke maat” (overheid dicht bij de burgers) onopgelost. Wel werd uit vele voorbeelden duidelijk dat de identiteit van een gemeente of een deel van een gemeente niet afhankelijk is van de bestuurlijke organisatie van die gemeente. Schaalvergroting, met behoud van identiteit, is de uitdaging voor de komende jaren. Daar zal ook onze regio niet aan ontkomen.

Dilemma’s

Mijn agenda stelde me dit weekend voor dilemma’s. Vrijdagavond was er een muziekwedstrijd in het kerkje De Engel, waar mijn zoontje Jorn aan meedeed. Maar er was ook een personeelsfeest waar ik graag bij aanwezig wilde zijn. De oplossing was “splitsen“. Eerst naar de muziekwedstrijd en dan gezellig dansen op het personeelsfeest.

Zaterdag opnieuw een dilemma. Mensen met een verstandelijke beperking hadden een dag georganiseerd over “de WMO in makkelijke taal“. Maar onze eigen Kees de Kok was kandidaat voor een bestuursfunctie binnen het landelijke CDA en ik moest natuurlijk op het CDA congres wel op hem gaan stemmen! “Splitsen” dus maar weer. Eerst naar het congres en eind van de middag naar de WMO bijeenkomst.

Het is niet altijd plezierig om van het een naar het ander te moeten rennen. “Zoef, daar gaat ze weer” zeggen ze dan thuis. Maar het is soms ook onmogelijk om te kiezen tussen prive en werk of tussen partijpolitieke- en locale aangelegenheden. Zo vond ik het zaterdag erg belangrijk om naar het CDA congres te gaan. Op zo’n congres ontmoet je toch weer veel mensen met wie je dingen kunt bespreken die voor Huizen van belang zijn. Daarnaast spelen er op landelijk niveau ook lastige discussies, waar je op het CDA congres invloed op kunt uitoefenen. Maar dit keer was er natuurlijk vooral onze Kees de Kok, die in de schijnwerpers stond. Hij moest het opnemen tegen de landelijk bekende Hannie van Leeuwen en dat redde hij net niet. Maar zijn presentatie op het congres was fantastisch en het verschil was (gezien de bekendheid van Hannie) dan ook echt maar heel klein. Het Huizer CDA mag heel trots zijn op dit fractielid!

Ik moest helaas vervroegd van het CDA congres vertrekken, maar werd in Huizen bijzonder hartelijk ontvangen in het buurthuis Meentamorfose, waar mensen met een verstandelijke beperking de hele dag hard gewerkt hadden aan het vertalen van hun wensen m.b.t. maatschappelijke ondersteuning in Huizen. Er waren prachtige schilderijen gemaakt, die WMO thema’s verbeeldden. Maar er waren ook ontroerende gedichten en afbeeldingen van klei. De aanwezigen lieten weten dat ze het mooi zouden vinden als ze deze resultaten ook op het gemeentehuis tentoon zouden kunnen stellen. Daar gaan we natuurlijk een plan voor maken. Maar de uitkomsten van deze dag gaan zeker ook besproken worden in de WMO Raad, waar ook mensen met een verstandelijke beperking in vertegenwoordigd zijn.

Kiezen voor een CDA vrouw in de provincie!

Terug van een weekje vakantie vind ik bij mijn e-mail een persbericht van ons Huizer CDA vrouwenberaad (CDAV). Het stemt mij trots. Want waar vind je dit nog tegenwoordig, dat vrouwen zich inzetten voor een sterkere positie van vrouwen in de politiek op alle niveau’s? Nou, het CDAV in Huizen is in ieder geval op dit punt springlevend en actief.

rinske_kruisinga.jpgVooruitlopend op de verkiezingen van de provinciale staten van a.s. woensdag zijn onze CDAV vrouwen erop uit gegaan voor een interview met de enige vrouwelijke gedeputeerde in Noord Holland, CDA-er Rinske Kruisinga.

Rinske Kruisinga werd in 2003 gekozen als lid van Gedeputeerde Staten met onder andere in haar portefeuille: Zorg, Welzijn, Cultuur en Europa. Voor de komende Statenverkiezingen staat zij opnieuw op de lijst (op de tweede plaats, direct na lijsttrekker Jaap Bond).

Kruisinga vertelde de CDA vrouwen over de investeringen in cultuur in de regio, zoals onder meer een bedrag van 700.000 euro in het Singermuseum en 250.000 euro in het geologisch museum in Laren: “Goed voor cultuur, maar ook goed voor de economie”. Van het museum in Huizen heeft ze niets meer gehoord. “Ik wacht nog op een plan uit Huizen” aldus Kruisinga “maar de bodem van de schatkist is wel in zicht”.

Kruisinga investeerde ook in de zorgsector, met projecten op het gebied van wonen, welzijn en zorg. Ook stelde zij geld beschikbaar voor preventief jeugdbeleid in de Gooi en Vechtstreek en voor het meldpunt huiselijk geweld.

Kruisinga heeft de ambitie om als gedeputeerde nog vier jaar verder te gaan. De gewone dingen goed willen doen, daar gaat het bij haar om. Wachtlijsten in de jeugdzorg zijn nog niet opgelost. Daar wil ze verdere stappen in zetten. Meer geld is volgens Kruisinga niet altijd de oplossing. Zij wil vooral rust brengen in de jeugdzorg en de instanties die zich met jeugdzorg bezig houden laten investeren in kwaliteit.
Voor Kruisinga is het feit dat zij de enige vrouw is in het College van Gedeputeerde Staten geen issue. Het gaat volgens haar uiteindelijk toch om kwaliteiten van mensen. Ze heeft een hekel aan “haantjesgedrag”, aan door elkaar praten of te veel praten. Kruisinga: “Maar dat betekent niet dat je de kaas van je brood moet laten eten”.
Voor a.s. woensdag (dit is per slot van rekening toch een CDA website!) wil ik me achter onze CDA vrouwen scharen in mijn stemadvies. Stem a.s. woensdag in ieder geval op het CDA, maar bij voorkeur ook op een CDA vrouw! En dan is -ook vanuit mijn eigen ervaringen in de samenwerking- Rinske Kruisinga, ook nog eens afkomstig uit onze eigen regio Gooi en Vechtstreek, een uitstekende keuze!

Nieuwjaarsrecepties

De eerste weken van januari stonden voor mij in het teken van de nieuwjaarsrecepties. Niet zo handig voor de lijn, want de meeste recepties waren aan het eind van de dag, als de lekkere trek toeslaat. En dan zijn de gevulde eitjes en de bitterballen wel erg verleidelijk.

Ik ben naar alle nieuwjaarsrecepties gegaan waarvoor ik een uitnodiging heb ontvangen. Dat varieerde van nieuwjaarsrecepties van Huizen zelf, van buurgemeenten als Naarden en Blaricum, Gewest, GGD en Provincie, tot bijvoorbeeld SV Huizen en de Kamer van Koophandel.

Ook door het CDA werden veel nieuwjaarsrecepties georganiseerd. Het CDA Huizen, met natuurlijk de speech van onze voorzitter Wim Zwanenburg en de fantastische presentatie van de CDA vrouwen, het CDA Noord Holland, met een inspirerend verhaal van zowel oud minister Donner als van onze provinciale lijsttrekker Jaap Bond voor wie op “007” maart de verkiezingsuitslag van de provinciale staten natuurlijk heel spannend gaat worden. En dan natuurlijk de nieuwjaarsbijeenkomst van het landelijke CDA van afgelopen zaterdag.

jpb_en_jorn.jpgMijn 10 jarige zoon Jorn wilde graag mee. “Kan je daar heus Balkenende in het echt zien?” vroeg hij mij. Nou, dat wilde hij niet missen. Hij werd op zijn wenken bediend en mocht zelfs met Jan Peter Balkenende op de foto. Als klap op de vuurpijl zag hij zichzelf ook nog eens ’s avonds op het NOS journaal. Wauw! Ik denk dat een nieuwe bevlogen CDA jongere in aantocht is (hoewel hij daarvoor toch echt nog 8 jaar moet wachten).

De recepties zijn nuttig voor het leggen van contacten. Je laat niet alleen je gezicht zien, maar je kunt mensen in een ontspannen sfeer aanspreken op zaken die voor Huizen van belang zijn.

Meestal worden speeches gehouden. Terugblikken op 2006 en vooruitblikken op 2007. Zonder anderen tekort te doen vond ik persoonlijk de speech van partijvoorzitter Marja van Bijsterveld op de landelijke CDA receptie in Arnhem erg inspirerend. Zij sprak over “bezielde verantwoordelijkheid”, over idealisme, gecombineerd met pragmatiek. “Wij zijn geen partij van onvrede, maar van hoop en verwachting. Niet van instituties, maar van mensen. Niet van vergaderen, maar van actief zijn in de samenleving”. Idealisme en pragmatiek, dat spreekt mij aan. Daarmee wil ik ook als wethouder in Huizen het jaar 2007 in gaan.

jpb_en_jorn.jpgjpb_speech_jorn_kijkt_toe.jpgmvb_lacht.jpg

CDA blijft de grootste partij

45077_stemmenaantallen-alle-distr.jpgGisteravond werd de uitslag van de verkiezingen voorgelezen in de Raadszaal van het gemeentehuis. Het CDA is in ons land de grootste partij gebleven. Ook in Huizen hebben heel veel mensen op het CDA gestemd (als dit gemeenteraadsverkiezingen geweest waren hadden we in Huizen maar liefst acht zetels gehad!). Fijn dat er zoveel steun is voor de koers van het CDA en voor onze politiek leider, Jan Peter Balkenende. Iedereen in Huizen die het CDA gesteund heeft heel hartelijk bedankt!

Stemadvies

Naast mijn dagelijkse werk ben ik als CDA wethouder natuurlijk ook actief in de campagne van het CDA voor de Tweede Kamerverkiezingen. De CDA vrouwen en het CDA bestuur organiseerden in Huizen en in de regio verkiezingsbijeenkomsten. We stonden op de markt in het hoofdwinkelcentrum en in het winkelcentrum Oostermeent. We lieten een vliegtuig met een reclameslogan voor het CDA door onze regio vliegen, we plaatsten advertenties, we plakten posters en we deelden huis aan huis kaarten van het CDA uit. Dat alles natuurlijk met als doel dat het CDA morgen de grootste partij blijft! 

Net toen ik dacht dat we nu toch echt wel klaar waren met de campagne kreeg ik een brief van Jan Peter Balkenende, met het verzoek om die door te sturen aan mensen die nog twijfelen op wie ze morgen zullen gaan stemmen. Aan dit verzoek wil ik graag voldoen, ook via mijn weblog. Daar komt ie dus:

Geachte mevrouw Bakker,

Deze verkiezingen zijn de meest enerverende die ik ooit heb meegemaakt. De resultaten van het kabinetsbeleid worden nu echt zichtbaar, en de kiezers zijn mede daardoor het CDA en mij met andere ogen gaan zien. Wat vele mensen buiten onze partij voor onmogelijk hielden, lijkt nu toch mogelijk: het CDA kan de verkiezingen winnen.

Zelf heb ik nooit getwijfeld aan de richting die het CDA in dit kabinet heeft gekozen. En gelukkig was ik daar niet de enige in. Met mij hebben velen in het CDA vastgehouden aan deze koers. Gewoon doen wat je belooft, en je niet gek laten maken door de waan van de dag. De kiezers lijken ons daar nu voor te gaan belonen. Toch is de race nog niet gelopen. De marges blijven klein. Een zeer groot deel van de kiezers zal pas in de laatste 24 uur zijn of haar keuze bepalen. Ik doe daarom een persoonlijk beroep op u: overtuig de mensen in uw omgeving om te gaan stemmen.

U zou hen dit stemadvies mee kunnen geven:

  • Gezinnen met kinderen kunnen het beste voor het CDA kiezen. In de CDA-plannen worden voor mensen met een laag inkomen alle kosten vergoed door meer kinderbijslag en een hogere kinderkorting. Dat is gericht armoedebeleid!
  • Ook mensen met een eigen huis horen thuis bij het CDA. De hypotheekrenteaftrek blijft bij ons in stand, want we willen niet dat 650.000 huishoudens (dat is 20% van de huizenbezitters) worden getroffen door plannen zoals bijvoorbeeld van de PvdA en ChristenUnie.
  • Ouderen zijn met het CDA goed af. De armoede onder ouderen is de afgelopen jaren drastisch gedaald. En met het CDA blijft de AOW in de toekomst intact en zijn de pensioenen veilig.
  • Ook mensen die op dit moment voor hun pensioen sparen, zijn bij het CDA aan het juiste adres. De pensioenen worden in de CDA-plannen niet extra belast. Ook wordt sparen voor je pensioen niet ontmoedigd. Wij bieden zekerheid!
  • Als ik jong was, zou ik op het CDA stemmen, omdat in de CDA-plannen de rekening van de vergrijzing en de staatsschuld niet naar latere generaties wordt doorgeschoven. De PvdA doet helemaal niets aan de kosten van de vergrijzing en de aflossing van de staatsschuld, zodat jongeren bij deze partij jarenlang de rentelasten met zich mee moeten blijven dragen.
  • Nog een groep: het CDA is ook de beste partij voor ondernemers. Het CDA zet zwaar in op lastenverlichting en het verminderen van onnodige regels.

Er zijn nog veel meer redenen om CDA te stemmen, bijvoorbeeld vanwege veiligheid, zorg, integratie, waarden en normen en milieu. Ik kijk de verkiezingen van morgen dan ook vol vertrouwen tegemoet, maar we zijn er nog niet. Het CDA heeft iedere stem heel hard nodig. En, u weet: een stem voor het CDA is een stem voor een Nederland met welvaart, zekerheid en respect.
Met vriendelijke groet,

Jan Peter Balkenende

Jan Peter Balkenende

Marja van Bijsterveldt

Vandaag had ik een bijzondere ontmoeting met onze landelijke partijvoorzitter Marja van Bijsterveldt. We hadden al een tijd geleden een afspraak gemaakt om nog eens van gedachten te wisselen over het asielbeleid van het kabinet Balkenende.

Vandaag constateerden we dat veel van het asielbeleid dat de afgelopen jaren is ingezet humaan is geweest en ook resultaat heeft gehad. Er zijn kortere procedures voor asielzoekers. Er is voor asielzoekers die terug moeten naar hun land van herkomst veel meer duidelijkheid geschapen. En er zijn beduidend minder asielzoekers op straat dan onder vorige paarse kabinetten. In die periode, toen nog onder staatssecretaris Cohen, werden zoveel asielzoekers op straat gezet, dat de kerken zelfs met kerkasiel begonnen, om de vele dakloze asielzoekers op te vangen.

Maar we constateerden ook dat er nog steeds mensen zijn die niet in de strakke regels onder te brengen zijn. Kinderen van asielzoekers bijvoorbeeld, die in gevangenissen worden opgesloten. Mensen met een asielverzoek op medische gronden, die ziek zijn, maar niet in de opvang mogen. Mensen die na een eerste korte procedure afgewezen zijn, maar tegen dit besluit in beroep gaan of mensen die een beslissing vragen van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens. Zij mogen de beslissing in Nederland afwachten, maar hebben geen recht op opvang of voorzieningen. En dan is er nog een grote groep van mensen, die wel willen terugkeren, maar geen uitreispapieren krijgen, omdat ze in hun land van herkomst niet (meer) welkom zijn. Ook deze mensen zwerven in Nederland op straat rond, zonder middelen van bestaan.

Wat kan het CDA hier nu aan doen, vroegen we ons af. Want bij vrijwel iedere “humane” oplossing komt gelijk weer het argument van de aanzuigende werking naar voren. Ik vind dat we daar niet zo angstig voor moeten zijn. Juist omdat we aan de poort streng zijn, opvang in de eigen regio ondersteunen en mensen die uitgeprocedeerd zijn ook daadwerkelijk uitzetten, kunnen we voor de mensen die hier zijn en echt niet weg kunnen naar oplossingen zoeken, waarbij mededogen voorop staat. Dat is onze plicht als christenen en dat hoort naar mijn overtuiging het CDA ook uit te stralen.

Ik weet niet wat hiervan straks in het nieuwe programma van het CDA wordt meegenomen. Maar er is wel aandachtig naar argumenten geluisterd. En dat is gelukkig nog steeds kenmerkend voor onze partij. Het CDA is geen partij die het accent legt op een kille uitvoering van regels, maar een partij die regels ten dienste stelt aan mensen. Omdat het bij ons om mensen gaat.