Donderdag las ik in het Nieuwsblad voor Huizen de kop ‘Raad schrikt van belabberde staat schuldhulpverlening’. Ik herkende deze uitspraak van PvdA raadslid Margot Leeuwin en die was absoluut niet representatief voor de rest van de Raad. Niet verbazend overigens, want Huizen heeft geen wachtlijsten voor schuldhulpverlening en heeft vergeleken met de rest van Nederland 5 tot 6 % betere slagingspercentages van schuldhulpverlening. De ambitieuze doelstelling die de Raad gesteld heeft is dat 70% van alle mensen een schuldhulpverleningstraject positief afrondt. Dat is in werkelijkheid nu 73%. Niet bepaald belabberd dus, integendeel. En zeker geen reden om mij op te winden over één raadslid dat zich kennelijk met dit soort boude uitspraken politiek wil profileren. Tenminste, dat was donderdagochtend mijn eerste reactie.
Verbeterpunten
Wat is er nu precies aan de hand? In opdracht van de Rekenkamercommissie Huizen heeft het Verwey Jonker Instituut onderzoek gedaan naar de schuldhulpverlening in Huizen. De onderzoekers geven in het eindrapport aan, dat naast bovengenoemde positieve punten nadrukkelijk is gezocht naar verbeterpunten. En over die verbeterpunten gaat het in het rapport. Op hoofdlijnen gaat het dan om de volgende zaken:
- De resultaten van schuldhulpverlening zouden duidelijker in beeld gebracht moeten worden, zodat de Raad daarop beter kan sturen.
- De kosten voor schuldhulpverlening zijn in Huizen relatief hoog, vergeleken met andere gemeenten.
- Er moeten duidelijke afspraken op schrift gesteld worden m.b.t. privacy.
- We zouden meer kunnen doen aan signalering en preventie, vooral als het gaat om schulden onder jongeren en ZZP-ers en schulden bij mensen die zich niet zelf bij de gemeente melden.
- Er zijn afspraken nodig voor verbetering van prestaties van de Kredietbank.
- Er moet meer aandacht komen voor nazorg.
Het is goed dat de Rekenkamercommissie gedegen onderzoek laat doen naar de uitvoeringspraktijk en ook verbeterpunten in kaart brengt. Daar is de Rekenkamercommissie ook voor bedoeld. Naar aanleiding van dit rapport heeft het College dan ook laten weten met de aanbevelingen aan de slag te zullen gaan.
In de commissievergadering van dinsdag 3 maart heb ik uitgelegd dat het rapport gaat over de periode tot 1 januari 2014. Sindsdien zijn de afspraken met de Kredietbank al aangescherpt en zijn er ook nieuwe afspraken over preventie gemaakt met o.a. de woningbouwcorporatie (Alliantie). N.a.v. vragen van de SGP fractie is ook afgesproken om in gesprek te gaan met het Leger des Heils over hun specifieke preventieproject. Een ‘schuldhulpbankje’ zoals het rapport suggereert hebben we trouwens nooit gehad in Huizen. Voorheen moesten mensen daarvoor naar de sociale dienst en ik begrijp dat één van de geïnterviewden dit heeft gevoeld alsof iedereen aan de buitenkant kon zien waarvoor hij of zij kwam. Intussen is de sociale dienst opgeheven en is er nog maar één loket maatschappelijke zaken. Het is dus niet zichtbaar of mensen komen voor een uitkering, een traplift of schuldhulpverlening. Een aantal aanbevelingen zijn dus vorig jaar al ter hand genomen, voordat het rapport uitkwam. Toen het rapport er eind vorig jaar lag heb ik dit besproken in het bestuur van het Fonds Bijzondere Noden en is er besloten om weer een keer een ‘netwerkbijeenkomst’ te organiseren met partijen met wie wij bij de schuldhulpverlening en armoedebestrijding samenwerken. Die netwerkbijeenkomst vond donderdag 5 maart plaats.
Schaamte
Tijdens de netwerkbijeenkomst is intensief gesproken over de ervaringen van organisaties die zich in Huizen dagelijks bezig houden met schuldenproblematiek. Aanwezig waren o.a. Amaris maatschappelijk werk, Fonds Bijzondere Noden, schuldhulpmaatjes (Tolvrij), Humanitas, de Alliantie, Vluchtelingenwerk en een gemeentelijk consulent. Stuk voor stuk mensen die zich met hart en ziel inzetten voor mensen met problematische schulden. Ik was (opnieuw) diep onder de indruk van het werk dat zij doen. Samen hebben we gesproken over problemen waar zij tegenaan lopen en er werden goede suggesties gedaan voor oplossingen daarvoor. Deze mensen begrepen niets van de kop in de krant en hoewel ik hen heb uitgelegd dat het alleen maar politiek profileren van één raadslid was, heb ik mij daar in hun richting toch diep voor geschaamd.
Vanochtend was ik in gesprek was met één van de twee teamleiders maatschappelijke zaken. Het ging over een inwoner van onze gemeente, die door eigen toedoen in de schulden was geraakt, maar nu wel erg diep in de narigheid zat. Haar medewerker had deze inwoner een voorschot gegeven, zodat hij zijn huur kon doorbetalen en ook wat leefgeld had. Intussen wordt er hard gewerkt aan een structurele oplossing. Naar aanleiding van dit gesprek vroeg deze teamleider mij naar die kop in de krant. Ze begreep er niets van: “We hebben geen wachtlijsten. We helpen iedereen, zelfs als zij voor de tweede of derde keer bij de gemeente aankloppen. Waar komt dit vandaan?” Opnieuw heb ik uitgelegd dat dit niets met de prestaties van haar team van doen had, maar dat het uitsluitend een ongenuanceerde uitspraak was van één raadslid.
Waar ik donderdagochtend nog schouderophalend kennis heb genomen van de uitspraken van Margot Leeuwin in de krant, ben ik er nu boos over, omdat ik mij realiseer wat dit betekent voor de mensen die zich totaal niet met politiek bezig houden, maar wel dagelijks intensief werken aan het helpen oplossen van schuldenproblematiek van onze inwoners. Als zij in de krant lezen dat de schuldhulpverlening in Huizen ‘belabberd’ is, dan doet dit iets met hen. En daarom kan ik het niet laten om hier een blog aan te wijden, al was het alleen maar om deze mensen te laten weten dat ik weet hoeveel goed werk zij doen met welke goede resultaten voor inwoners van Huizen in hele moeilijke situaties, dat ik volledig achter hen sta en dat ik het juist voor hen zo onrechtvaardig vind dat dit soort onterechte uitlatingen worden gedaan.
Oppositie nieuwe stijl
In de afgelopen jaren ben ik gewend geraakt aan kritische, maar altijd constructieve oppositie vanuit partijen als Dorpsbelangen Huizen, D66, Groen Links, ChristenUnie en SGP. Sinds vorig jaar zijn de politieke verhoudingen in Huizen anders. VVD, PvdA en Leefbaar Huizen vormen nu de oppositie en ik moet zeggen dat ik erg moet wennen aan de nieuwe stijl van oppositie voeren, die er kennelijk op gericht is om met stevige uitspraken de pers te halen, zonder enige verantwoordelijkheid te nemen voor de effecten die deze uitspraken kunnen hebben, of het nu om de belangen van de gemeente Huizen gaat, of om de organisaties of mensen die in onze gemeente werkzaam zijn. Ik weet niet goed hoe we in Huizen het tij moeten keren. Ik vrees dat we het er voorlopig mee moeten doen. Het enige dat we kunnen doen, is iedere keer maar weer duidelijk uitleggen hoe het écht zit.
4 Comments
Beste Janny,
Je lange verweer verbaast me, daar ik alleen de schokkende conclusies van een onafhankelijk opgesteld rapport heb opgesomd.
Groet Margot
Interessante confrontatie tussen twee stijlen van politiek bedrijven. Voor mensen die de politiek in Huizen volgen, leidt dit tot schouderophalen. Maar hoe is het voor de Huizer die afgehaakt is. Die denkt “zie je wel”. Niet goed voor het aanzien van de politiek.
Margot heeft het in haar reactie over een “schokkende” conclusie. Opnieuw grote woorden, maar geen weerwoord op de uitleg van Janny. Ik kan tenminste het schokkende niet ontdekken.
Reacties van vooral VVD en in mindere mate PVDA komen voort uit frustratie. Het is bij het kinderachtige af en draagt niets bij aan oplossingen.
Heeft wat mij betreft niets met frustratie te maken.
De SHV in Huizen rammelt aan alle kanten, mensen worden niet tijdig gevonden, preventie is onvoldoende en er is enkele geen nazorg. Niemand heeft in beeld of de trajecten worden afgerond en zoniet waarom niet.
Dat is allemaal vastgesteld door het Verweij-Jonker instituut.
Ik maak me dus zorgen over de mensen die in de schilden zitten en niet goed geholpen worden. Verdere discussie in de Raad of commissie, ik wacht vol spanning het actieplan af.
Comments are closed for this article!