Categorie: Dierenwelzijn

Nieuwbouw kinderboerderij

Het is voor mij een lang gekoesterde wens, die nu eindelijk in vervulling lijkt te gaan: nieuwbouw van onze kinderboerderij. Jaren geleden werd daar het gebouw ‘de Ruif’ geplaatst. Dat was destijds een enorme voortuitgang, maar nu is het gebouw wel erg gedateerd. Vandaag was ik er nog en zag ik met eigen ogen wat een schamele huisvesting de medewerkers en de vrijwilligers van de kinderboerderij momenteel hebben. Er is geen verwarming, wat vandaag niet zo erg was natuurlijk, maar als het buiten koud is, dan is het ook echt koud in ‘de Ruif’. Een vloer zit er niet in en ook de keuken, of wat daarvoor door moet gaan, is echt heel armoedig. Kantoorruimte is er niet en eigenlijk is er ook geen representatieve ruimte om gasten te ontvangen. Groepen kinderen zijn welkom in ‘de Ruif’, maar dan moet het weer dat wel toestaan. En dagbesteding voor bijvoorbeeld mensen met een beperking is er al helemaal niet mogelijk. Daarvoor voldoet ‘de Ruif’ beslist niet aan de voorwaarden die de Arbo wet (Arbeidsomstandighedenwet) stelt.

Binnenkort is dat verleden tijd. We gaan (als de gemeenteraad daar op 25 juni a.s. mee instemt), een nieuwe, volledig energie-neutrale accommodatie voor de kinderboerderij bouwen. En daar ben ik om meerdere redenen heel erg blij mee.

In de eerste plaats is dat vanwege de recreatieve functie van de kinderboerderij. Vandaag was het er behoorlijk druk vanwege de opening van de bijenschans door mijn collega Gerrit Pas. En dan is duidelijk zichtbaar hoe kinderen (en hun ouders) genieten van de dieren van de kinderboerderij. Dit is voor Huizen (én Blaricum) echt een prachtige recreatieve voorziening, waar ouders met hun jonge kinderen graag naartoe gaan.

In de tweede plaats is dat vanwege de educatieve functie van de kinderboerderij. Want laten we eerlijk zijn: daar waar onze generatie nog opgroeide tussen de dieren (bijna iedereen had thuis wel konijnen, duiven of kippen en er waren ook veel meer boerenbedrijven dan nu), zien kinderen nu nauwelijks nog dieren. Gevolg is dat kinderen soms echt geloven dat melk uit een pak komt en dat ze er geen idee van hebben dat daar een koe aan vooraf gegaan is. Kinderen leren daardoor ook niet meer hoe ze met dieren om moeten gaan, wat heel veel dierenleed in de toekomst tot gevolg kan hebben. Ik vind de kinderboerderij echt een unieke plek om kinderen te leren over de manier waarop zij moeten omgaan met hun leefmilieu en met de dieren die met ons samen leven. Gerrit Pas deed het vandaag ook fantastisch bij de opening van de bijenschans, door voor de kinderen van scouting Flevo heel klein te maken wat zij daar zelf aan kunnen doen. De bijenstand kan bijvoorbeeld op peil blijven als we niet meer met gif spuiten tegen onkruid en als we plantjes poten waar bloemen uit groeien die goed zijn voor bijen. De gemeente geeft al het goede voorbeeld, maar in iedere tuin kan dit worden nageleefd. Waar leer je dit tegenwoordig nog?

Tenslotte krijgen mensen met een beperking dankzij de kinderboerderij straks ook mogelijkheden om gewoon aan de samenleving mee te doen. Met de stichting Philadelphia zijn hierover al afspraken gemaakt. Van de meer dan 40 cliënten van Philadelphia die in Huizen wonen kunnen tenminste acht mensen straks op de kinderboerderij een nuttige dagbesteding vinden, gewoon midden in de samenleving. Daarnaast hebben we ook afspraken gemaakt met Versa Welzijn om het concept ‘Tijd voor meedoen’ uit te breiden naar locaties buiten de wijkcentra, zoals onder meer naar de kinderboerderij. Bij de wijkcentra melden mensen zich vaak aan die niet vanzelfsprekend een plekje in de samenleving kunnen vinden. Zij krijgen hulp bij het vinden van een plek die echt bij hun talenten past en waar ze zelf ook echt blij van worden. Zo’n plek zou straks ook de kinderboerderij heel goed kunnen zijn. Een plek waar het goed toeven is, samen met kinderen en hun ouders of grootouders, met vriendelijke mensen die echt aandacht voor je hebben, in een mooie groene omgeving met heel veel prachtige dieren. Ik werd er vandaag zelf ook al weer heel blij van om daar te zijn.

Zodra het plan door de gemeenteraad is goedgekeurd gaan we met het bestuur van de Kinderboerderij aan de slag met de realisatie van de nieuwbouw. Bij een kinderboerderij moet altijd rekening gehouden worden met de komst van jonge dieren. Het voorjaar van 2016 is dus minder geschikt voor bouwaangelegenheden. Daarom is de verwachting dat de nieuwbouw van de kinderboerderij begin 2017 zal zijn afgerond. Mét passende (kantoor)ruimte voor de beheerders en de vrijwilligers, mét een fatsoenlijke keuken en koffie/thee/limonade uitgiftepunt, mét kleedruimtes en een douche voor de mensen die er een dagbesteding hebben en mét voldoende ruimte voor natuur- en milieueducatie. Ik kan eigenlijk niet wachten!

Dierenbeschermingscentrum in bedrijf

De zomervakantie staat voor velen weer voor de deur. Voor huisdieren niet altijd het meest gemakkelijke moment. Helaas zijn er nog steeds mensen die in deze periode gemakkelijker dan anders afstand doen van hun huisdier. Als mensen door welke omstandigheden dan ook niet meer voor hun dier kunnen zorgen, dan kan een dierenasiel de zorg voor dat dier overnemen en er ook weer voor zorgen dat het dier bij een nieuwe eigenaar een tweede kans krijgt. In onze regio hebben we het dierenasiel Crailo, waar afstandsdieren kunnen worden gebracht. Daarvoor moeten de eigenaren van het dier uiteraard wel een bijdrage betalen, want de zorg voor een dier kost nu eenmaal geld. Maar gelukkig voelen veel mensen zich uiteindelijk toch verantwoordelijk voor hun huisdier.

Sommige dieren worden niet netjes door hun eigenaar naar het dierenasiel gebracht. Deze dieren lopen het risico om een zwerfdier te worden, met alle ellendige gevolgen daarvan voor het dier zelf. Huizen heeft de opvang van zwerfdieren inmiddels ondergebracht bij het Dierenbeschermingscentrum in Amersfoort. Deze week gingen onze ambtenaren daar op werkbezoek en zij constateerden dat dit vorig jaar geopende centrum inmiddels vol in bedrijf is. De dieren hebben het er goed. Maar het centrum doet uiteraard heel veel moeite om juist ook voor deze zwerfdieren weer een veilig en warm plekje te vinden bij mensen thuis. (zie: www.dbca.dierenbescherming.nl)

Ik wens iedereen (mens én dier) een veilige en fijne vakantie toe.

Opvang van zwerfdieren

Op basis van berichten in de media hebben mij meerdere signalen bereikt van mensen die niet begrijpen waarom we de overeenkomst voor het opvangen van zwerfdieren met het dierenasiel Crailo niet gaan voortzetten. Veel mensen denken dat het over het asiel Crailo als geheel gaat, maar dat is dus niet aan de orde.

Dierenasiel

Een dierenasiel is belangrijk, omdat mensen hier hun dieren kunnen brengen als zij de verzorging van hun huisdier niet meer aan kunnen of het dier om andere redenen willen afstaan. Door de concentratie van afstandsdieren op één plek, in een dierenasiel, is het voor andere mensen, die graag een huisdier willen aanschaffen, juist weer gemakkelijker om ervoor te kiezen om dit huisdier bij een asiel op te halen.

Het dierenasiel Crailo vervult hiermee dus een hele nuttige maatschappelijke functie voor onze regio. De keren dat ik op bezoek ben geweest in het dierenasiel Crailo heb ik dan ook steeds mijn waardering uitgesproken voor het feit dat zoveel vrijwilligers zich met zoveel liefde voor de dieren in het dierenasiel Crailo inzetten.

Als gemeente hebben wij geen wettelijke verplichting om een dierenasiel te hebben of in stand te houden, maar juist vanwege onze waardering voor de vrijwillige inzet in het dierenasiel betalen sommige gemeenten, waaronder ook de gemeente Huizen, toch jaarlijks een (waarderings)subsidie aan het dierenasiel Crailo en dat zal de komende tijd ook niet anders worden.

Opvang van zwerfdieren

Het gaat hier echter om een hele specifieke wettelijke taak van gemeenten, namelijk de opvang van zwerfdieren. Dat kunnen dieren zijn die zijn weggelopen en die later door een eigenaar worden opgehaald (in dat geval betaalt de eigenaar uiteraard ook de kosten van de tijdelijke opvang), maar vaak gaat het ook om dieren die geen eigenaar meer hebben. In onze regio worden de meeste honden gelukkig binnen drie dagen weer opgehaald en gaat het dus vooral om katten.

Als we als gemeenten een wettelijke taak uitvoeren, willen we ook dat de uitvoering van die taak tenminste voldoet aan alle wettelijke eisen. Omdat de huidige onderkomens van het dierenasiel Crailo voor de uitvoering van deze taak niet meer aan de wet- en regelgeving voldoen, is nieuwbouw noodzakelijk. Samen met de directie en het bestuur van het dierenasiel Crailo is gekeken wat de kosten van nieuwbouw voor gemeenten zouden betekenen. De kosten van de noodzakelijke nieuwbouw zijn door het Dierenasiel Crailo geraamd op een investering van 4,2 miljoen (in eerste instantie ruim 6 miljoen), grotendeels door deelnemende gemeenten op te brengen. De jaarlijkse kosten die per opgevangen zwerfdier betaald moeten worden, zijn daardoor dermate hoog, dat gemeenten aan het dierenasiel Crailo hebben aangegeven toch ook naar alternatieven te willen kijken. Wij hebben daarbij als gemeenten onze verantwoordelijkheid voor het dierenwelzijn steeds als uitgangspunt genomen. Daar mocht geen enkele concessie aan worden gedaan. Om die reden vonden en vinden wij de mening van de dierenbescherming over de door ons te kiezen uitvoeringsorganisatie van groot belang.

Daarnaast vinden wij het als gemeentebestuurders ook belangrijk dat we zorgvuldig omgaan met het door onze burgers te aan ons toevertrouwde belastinggeld en dat we dus bij de keuze van een organisatie die voor ons een wettelijke taak uitvoert ook een goede zakelijke vergelijking moeten maken van de kosten die daarmee gemoeid zijn. En dat is dus wat we het afgelopen half jaar, met medeweten van het dierenasiel Crailo hebben gedaan.

Dierenbeschermingscentrum Amersfoort

De keuze voor het dierenbeschermingscentrum Amersfoort, in combinatie met een regionaal georganiseerde eerste opvang van zwerfdieren, is primair ingegeven door de hoge kwaliteit die door het dierenbeschermingscentrum Amersfoort kan worden geleverd. Dat heeft te maken met het feit dat daar een spiksplinternieuw gebouw is neergezet, maar ook met het feit dat de dierenbescherming in het beleid en in de dagelijkse aansturing heel nadrukkelijk een rol speelt.

Daarnaast is de keuze voor deze oplossing ingegeven door het feit dat het bedrag dat we als gemeenten per opgevangen zwerfdier betalen vele malen lager ligt dan het door het dierenasiel Crailo geoffreerde bedrag. Ook een lager bod van het dierenasiel Crailo, telefonisch en niet nader onderbouwd gedaan, hebben wij welwillend in overweging genomen, omdat we, gezien de jarenlange relatie, altijd primair hebben geprobeerd hier met het dierenasiel Crailo uit te komen. Echter ook bij dit bod lag het bedrag per dier vele malen hoger dan wat we voor dezelfde dienstverlening in Amersfoort betalen.

Schaalvoordelen

Dat de dienstverlening van het dierenasiel Crailo duurder is, verwijten wij het dierenasiel Crailo uiteraard niet. Hun berekeningen zijn zorgvuldig tot stand gekomen en de noodzakelijke nieuwbouw van ruimtes die nodig zijn voor deze dienstverlening is kostbaar.

Niet alleen in onze regio speelt dit probleem. We zien dan ook dat niet alleen in Amersfoort, maar ook in andere delen van Nederland, een ontwikkeling van bovenregionale dierenbeschermingscentra plaatsvindt, waarmee de kosten van opvang van zwerfdieren door een groter aantal gemeenten kunnen worden gedragen en dus per dier ook omlaag kunnen. Deze ontwikkeling wordt overigens ook door de dierenbescherming ondersteund.

De zorg van het dierenasiel Crailo dat mensen hun dier niet meer ophalen als ze er verder voor moeten reizen delen wij niet. Uit onderzoek van de dierenbescherming is gebleken dat mensen beslist bereid zijn om hiervoor wat verder te reizen. Dat geldt overigens ook voor het ophalen van een dier uit een asiel.

Tenslotte

Ik ben ervan overtuigd dat we als gemeenten in de regio Gooi en Vechtstreek met de keuze voor het dierenbeschermingscentrum Amersfoort maximaal bijdragen aan het welzijn van zwerfdieren. Hoewel alle gemeenten wat meer moeten gaan betalen voor de hogere kwaliteit die -mede ook door de nieuwbouw in Amersfoort- wordt geleverd, hebben wij uiteindelijk toch nog een scherp tarief kunnen afspreken voor de uitvoering van deze belangrijke taak.

In de relatie met het dierenasiel Crailo zijn we altijd open en transparant geweest over de budgettaire ruimte die we als gemeenten hadden. Ook waren de uitgangspunten m.b.t. dierenwelzijn altijd transparant. Bovendien hebben wij het dierenasiel Crailo ruimschoots de tijd en de gelegenheid gegeven om met alternatieve voorstellen te komen. Het is het dierenasiel Crailo helaas niet gelukt om daarin voldoende concurrerend te zijn.

Dit neemt niet weg dat het dierenasiel Crailo de eigen plannen voor nieuwbouw van het asiel gewoon kan voortzetten, zowel voor hun maatschappelijke (asiel)functie als voor de commerciële functies, zoals bijvoorbeeld het dierenpension, maar daarbij hoeven zij nu niet langer rekening te houden met nieuw te bouwen ruimtes voor de specifieke opvang van zwerfdieren.

Bijen welkom in Huizen

Het dierenwelzijnsbeleid van onze gemeente is gebaseerd op de volgende visie:

Dieren maken deel uit van onze dagelijkse leefomgeving. Veel inwoners in Huizen hebben een gezelschapsdier, zoals een hond, kat, cavia of konijn. In de vrije natuur in en om Huizen leven daarnaast vele soorten in het wild. Dieren horen bij de Huizer samenleving. Deze dieren hebben recht op zorg en bescherming. (nota dierenwelzijnsbeleid pag. 5)

Eén van de speerpunten voor dierenwelzijnsbeleid is het beschermen en waar mogelijk verbeteren van de natuurlijke leefomgeving van dieren, waaronder het bevorderen van biodiversiteit.

In de afgelopen week heb ik in dit kader gesprekken gevoerd over de bescherming van wel een heel bijzondere diersoort in Huizen, namelijk de bij. Het gaat in heel Europa niet goed met de bijen. Van de in totaal ongeveer 349 wilde bijensoorten die alleen al in Nederland en België voorkomen is zo’n 60% in de afgelopen jaren al bijna uitgestorven, of ernstig in het voortbestaan bedreigd. Sommige Europese regio’s hebben de afgelopen jaren een bijensterfte van tachtig procent geregistreerd terwijl het normale gemiddelde vijf procent zou moeten zijn. Daarnaast bevindt de honingproductie zich op alarmerend lage niveaus (bron: Europees parlement).

Bijensterfte wordt toegeschreven aan een combinatie van factoren zoals verminderde immuniteit voor ziekteverwekkers en parasieten, vermoedelijk mede door het gebruik van pesticiden, klimaatverandering en verandering van landgebruik, met als gevolg gebrek aan voedsel en foerageermogelijkheden.

In de vrije natuur leeft een bijenvolk vaak in holle bomen of andere beschutte ruimtes. Dit komt niet veel meer voor. Bijen worden meestal door een imker gehouden in een korf of kast. Een bijenvolk bestaat uit 3 verschillende soorten bijen, een koningin, 30000 tot 60000 werksters en enkele honderden darren. De koningin is een vrouwelijke bij, zij zorgt voor het nageslacht. Zij wordt verzorgd door de werksters, die onvruchtbaar zijn en al het werk doen. De darren zijn er alleen voor het nageslacht. Daarna zijn ze niet meer nodig en worden ze vaak doodgestoken.

Bijen zijn bijzonder nuttig en nemen in de voedselketen een zeer bijzondere en onmisbare plaats in. De bij is de belangrijkste bestuiver: 80% van alle gewassen in Nederland wordt door bijen bestoven. Veel groenten, fruit en noten zouden er dus niet zijn zonder de bij en ook veel andere dieren, zoals diverse vogelsoorten, zouden daardoor verdwijnen. De economische waarde van de bij in Nederland bedraagt maar liefst 0,8 miljard euro, waar de waarde van de natuurlijke gewassen nog bij komt. (rapport Visie Bijenhouderij en Bestuiving nr. 227; PRI Wageningen 2009).

Tijd dus om ook als gemeente Huizen actie te ondernemen om de bijenpopulaties weer op peil te helpen brengen. Mijns inziens kunnen we dit alleen maar doen door samen te werken met deskundigen op bijengebied. De bijenhouderij in onze omgeving bestaat vooral uit hobbyimkers, die zijn aangesloten bij imkersverenigingen in o.a. Blaricum, Laren en Bussum. Daar hebben we dus ook contact mee gezocht en dat zal op de korte termijn leiden tot een gezamenlijk plan van aanpak voor bijen in Huizen.

Gesproken is onder andere over locaties in Huizen waar bijen kunnen worden gehouden. Kleinschalige voorzieningen in de buurt van een woonwijk zijn mogelijk, maar daarvoor is het wel zaak om omwonenden en bezoekers goed voor te lichten. Bijen zijn namelijk niet gevaarlijk, komen niet op ‘zoetigheid’ af en vallen geen mensen aan, maar er zijn wel veel misverstanden over bijen. Het stadspark, eerder ook al als potentiële locatie voor bijenvolkjes aangegeven door ‘Leefbaar Huizen’ biedt ook mogelijkheden, mits niet té dicht bij de (paarden en koeien van de) kinderboerderij. Voordeel van deze plek is dat mogelijk ook verbindingen kunnen worden gelegd met natuur- en milieueducatie vanuit de Ruif. Voor kinderen, maar ook voor volwassenen, valt namelijk nog veel over bijen te leren. Echter geldt hier wel, dat e.e.a. moet passen binnen de verdere uitwerking van de visie op het stadspark.

In het overleg met de imkerverenigingen is ook gesproken over de randvoorwaarden waaronder bijen kunnen floreren. Hoewel in Huizen veel tuinen aanwezig zijn, moet bezien worden of er voldoende noodzakelijke stuifmeel- en nectarleverende planten, struiken en bomen in de nabije omgeving zijn. Ook in het openbaar groen kan rekening worden gehouden met de gewenste diversiteit aan planten, struiken en bomen, waaronder ook de zogenaamde drachtplanten. Daarnaast kan in zijn algemeenheid bij het groenbeheer door de gemeente, rekening gehouden worden met de bijen.

Maar ook particulieren kunnen in hun tuin omstandigheden creëren waaronder bijen het goed kunnen doen. Voor informatie daarover kunt u eens een kijkje nemen op de verschillende websites, waaronder http://www.bijenhelpdesk.nl.

Kortom, werk aan de winkel! Ik verwacht dat we al binnen enkele weken een concreet voorstel in het college kunnen bespreken.

Onverdoofd ritueel slachten

Vandaag volgde ik samen met mijn zoon delen van het debat over de regeringsverklaring. Mijn zoon spitste zijn oren bij een opmerking van Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren in de richting van het CDA, die zich nooit zou hebben verzet tegen het onverdoofd ritueel slachten. “Is het CDA het daarmee eens dan?” vroeg hij me verontwaardigd.

Ik weet eigenlijk niet goed wat onze partij in den Haag hierover als standpunt heeft. Dierenwelzijn is (helaas) nooit erg prominent op de agenda van het CDA te vinden geweest. Lokaal is dat gelukkig anders, want inmiddels heb ik al vele CDA collega wethouders ontmoet, die zich juist vanuit de grondbeginselen van het CDA inzetten voor dierenwelzijn.

Jaren geleden sprak professor Jonker in de Oude Kerk van Huizen over het bijbelverhaal van Jona, die teleurgesteld was over het feit dat God de stad Ninevé niet verwoestte, ondanks de onheilsboodschap die Jona hierover in die stad had moeten brengen. God reageert in dit verhaal verbaasd op de teleurstelling van Jona en Hij vraagt aan Jona: “Waarom zou Ik geen medelijden voelen met een grote stad als Ninevé, waarin alleen al meer dan 120.000 kinderen wonen en ook nog veel vee aanwezig is?” (Jona 4:11)

Dat verhaal heeft indruk op mij gemaakt. Kennelijk maakt God zich óók druk om het vee. Hij voelt er medelijden mee. Er is dan ook juist voor mensen die vanuit een christelijke levensovertuiging politiek bedrijven helemaal niets mis mee om hetzelfde te doen. Ons zorgen maken om het vee, om de dieren, om hun welzijn. Wat mij betreft zou het CDA er dan ook mee in moeten stemmen als er een wetsvoorstel komt om het onverdoofd slachten van dieren te verbieden. Andere landen, zoals Zwitserland, Noorwegen, Zweden, Finland en IJsland zijn ons hierin al voorgegaan.

In een richtlijn van de Europese Unie is vastgelegd dat bij het slachten of doden van dieren elke vermijdbare pijn, opwinding of elk vermijdbaar lijden moet worden voorkomen. Daarom worden dieren voorafgaand aan het slachten verdoofd. Maar volgens sommige religieuze overtuigingen (islam en jodendom) moeten dieren ritueel worden geslacht, dat wil zeggen zonder verdoving. Hier is sprake van een dilemma, met dierenwelzijn aan de ene kant en religieuze overtuigingen aan de andere kant. Daar moeten we, juist ook als CDA-ers, zeker niet lichtvaardig over denken, maar daarover moeten we wel het gesprek aan willen gaan. Zo lijken er in Nieuw-Zeeland bijvoorbeeld mogelijkheden te zijn gevonden om de belangen van dierenwelzijn en de verschillende religieuze overtuigingen met elkaar in evenwicht te brengen, door bij het slachten van dieren gebruik te maken van elektrische bedwelming, die niet in strijd wordt geacht met de voorschriften van bepaalde religies. Ik kan mij niet voorstellen dat we in Nederland -met de huidige technologische kennis én met het voor ons land gelukkig ook nog steeds kenmerkende respect voor religieuze overtuigingen- niet tot dit soort oplossingen zouden kunnen komen.

Over wilde honden en zwarte ratten

In de afgelopen week was er weer de jaarlijkse conferentie over gemeentelijk dierenwelzijnsbeleid. Vorig jaar kreeg ik daar erg veel inspiratie van, dus dit jaar had ik mij opnieuw voor een hele dag aangemeld. Samen met onze beleidsmedewerker ‘dierenwelzijn’ (Lizzy Mercx) dus op weg naar kasteel Groeneveld in Baarn, op zich natuurlijk al een prachtige ambiance voor een dagje inspiratie.

Wat ik toch wel opmerkelijk vond was, dat er in Nederland nog maar 65 wethouders zijn die dierenwelzijn in hun portefeuille hebben. Kennelijk leeft het onderwerp op gemeentelijk niveau niet echt. In onze regio is Huizen de enige gemeente met een dierenwelzijnsbeleid en een wethouder dierenwelzijn. Met dank aan de PvdA, die dit agendeerde en aan de Raad, die dit raadsbreed ondersteunde. En terecht, want er is genoeg te doen!

De zwarte rat

De eerste workshop waar ik heen ging had ‘plaagdieren’ als thema. Ik was daarin geinteresseerd, omdat ik wel eens meer wilde weten over diervriendelijke methodes van mollenbestrijding. Wat doen we aan die schattige diertjes, als ze hun kopjes steeds boven de grond steken op plaatsen waar we dat liever niet willen, zoals in een voetbalveld bijvoorbeeld. Helaas werd ik op dit punt niet wijzer. Hekken goed diep maken doen we al. Daarna blijkt klemmen zetten helaas de enige effectieve manier om dit probleem aan te pakken.

In Huizen is het beleid, dat mensen zelf moeten zorgen voor de aanpak van overlast van plaagdieren. Hierover blijkt echter nog wel het een en ander te doen op het gebied van voorlichting en dat gaan we zeker oppakken. Het enige plaagdier waarbij we als gemeente wel zelf in actie komen is de rat. Er zijn bruine en zwarte ratten. De bruine rat is bij ons het meest bekend. De zwarte rat zit vooral in het zuiden van het land en komt via zeeschepen onze havens in. We kregen een interessant verhaal te horen over deze ratten en vervolgens de vraag voorgelegd, welke afdelingen binnen de gemeente allemaal bij de bestrijding van ratten betrokken zijn. Het is goed dat we in Huizen een coördinerend ambtenaar dierenwelzijn hebben, want Lizzy wist dat natuurlijk direct allemaal op te lepelen. De conclusie was, dat zo ongeveer alle afdelingen hier een rol hebben, van groen tot grijs, van communicatie tot juridische zaken, van gezondheid tot dierenwelzijn.

Bijtende honden

Na een heerlijke vegetarische lunch sloot ik aan bij een workshop over bijtende honden. Ook weer zo’n onderwerp, waarvan ik eigenlijk onvoldoende wist over de rol we als gemeente zouden kunnen spelen in situaties waarbij er gevaar dreigt van bijtende honden. De gemeente heeft juridische mogelijkheden om dit probleem aan te pakken, maar er zijn tegelijkertijd ook mogelijkheden waarbij we veiligheid van onze inwoners én dierenwelzijn effectief kunnen combineren.

Kortom, weer genoeg inspiratie voor mijn portefeuille dierenwelzijn. Dierenbescherming: bedankt!

Money makes the world go round…

In de afgelopen weken is door veel ambtenaren weer hard gewerkt aan de jaarrekening van 2009 en de (concept) begroting voor 2011. De jaarrekening laat een gunstig resultaat zien. We hadden een kleine 1 miljoen euro in de plus begroot, maar dat is 3,3 miljoen euro in de plus geworden. Daarvan is een bedrag van 1,5 miljoen euro geoormerkt voor het hoofdwinkelcentrum. Al met al is dit natuurlijk een heel mooi resultaat.

Toch is er geen sprake van optimisme. We weten allemaal dat er vanaf 2012 zwaar weer op komst is. We weten alleen nog niet hoe hard de rijksmaatregelen onze gemeente zullen treffen, maar de schattingen lopen uiteen tussen de 2 en 6 miljoen euro per jaar. Dat is op een begroting van zo’n 80 miljoen euro een fors bedrag, dat niet zomaar even ergens wegbezuinigd kan worden.

Intussen lopen de verzoeken voor allerlei nieuwe zaken ook gewoon binnen. Vrijdag was ik bijvoorbeeld te gast bij het dierenasiel Crailo, waar plannen liggen voor de noodzakelijke nieuwbouw. Maar liefst 5 miljoen euro moet dat gaan kosten en waar het geld vandaan moet komen, dat is nog zeer onduidelijk. Er wordt natuurlijk gekeken in de richting van de 16 gemeenten die gebruik maken van het dierenasiel Crailo voor de wettelijk verplichte opvang van zwerfdieren voor een periode van 2 weken.

Daarnaast zijn er nog tal van wensen vanuit het collegeprogramma, die gerealiseerd moeten worden. En dan zijn er nog de wensen vanuit de samenleving voor “nieuw beleid”, zoals o.a. een extra kunstgrasveld voor HSV de Zuidvogels of een extra subsidie voor diverse culturele organisaties. Het is beslist geen sinecure, maar daar staat tegenover dat besturen onder deze omstandigheden wel een enorme uitdaging is. Morgen bespreken we de eerste conceptbegroting voor 2011 in het college van B&W.

Te laat!

Vanavond zou ik om 20.00 uur bij de vereniging Vogelvreugd zijn. Iedereen was in afwachting, maar er kwam geen wethouder! Intussen zat ik in de stress, want door het huwelijk van mijn nichtje (dochter van mijn oudste broer) was bij mij de hele planning in het honderd gelopen. Toen ik om 20.30 eindelijk aankwam, waren de plechtigheden al voorbij. Maar gelukkig kon ik nog wel even getuige zijn van alle blije gezichten en de goede sfeer in de prachtige nieuwe kantine van deze bruisende vereniging. Eindelijk is deze echte Huizer vereniging weer terug in Huizen. Dat het maar voor twee jaar op dit mooie plekje kan, daar wilden we vanavond even niet aan denken.

Feest in het stadspark

Op tweede paasdag was ik op bezoek in het stadspark. Er waren veel activiteiten en gelukkig was het ook droog weer.

Op de kinderboerderij hadden de vrijwilligers zich echt uitgesloofd. Er was een heuse rondwandelende paashaas, je kon het gewicht van een “haas” raden (het was eigenlijk een konijn, maar wel met de soortnaam “Belgische haas”), je kon met kuikentjes knuffelen en er konden paaseieren worden gezocht, waarbij natuurlijk vooral het gouden ei van belang was. Kinderen maakten een ritje op de rug van de paardjes en trotse ouders stonden dat te filmen. De “wachtende” kinderen vermaakten zich op de speeltoestellen of bij de dieren van de kinderboerderij. Dat is nou echt leven in de brouwerij. Fantastisch dat we deze voorziening in Huizen hebben en dat er voor kinderen en hun (groot)ouders zoveel te beleven is.

De tennisbanen waren ook volop in gebruik, toen ik er langs liep in de richting van AH ’78. En bij AH ’78 was een spannende voetbalwedstrijd aan de gang, waar veel mensen langs de lijn van stonden te genieten.

Ik had een piepklein plekje gevonden op het parkeerterrein, maar toen ik mijn auto daarin parkeerde begreep ik waarom anderen dit plekje vrij hadden gelaten. Ik zakte diep weg in de modder en mijn auto zag er dus bij thuiskomst uit als een terreinwagen. Gelukkig lukte het me aan het eind van de wedstrijd wel om er zonder de spontaan aangeboden hulp van enkele duwende mannen uit te komen.

Tsja. En dan lees je de volgende dag dat enkele omwonenden hun beklag hebben gedaan over de vele in de berm (en in het park zelf) geparkeerde auto’s. En natuurlijk kwamen daarover afgelopen dinsdag ook vragen in de commissie Onderwijs en Maatschappelijke Dienstverlening. Het geeft wel aan, dat we vaart moeten maken met de visie op het stadspark. Dat zal er uiteindelijk toe leiden dat we keuzes moeten maken, ofwel voor minder activiteiten in het park, ofwel voor het continueren van activiteiten, maar dan dus ook het oplossen van het parkeerprobleem. Geen eenvoudige opgave, maar besturen is ook niet altijd eenvoudig. In ieder geval zullen we voor de korte termijn toch maatregelen moeten nemen om het parkeren op dit soort hoogtijdagen in goede banen te leiden. Dit is door de burgemeester dan ook direct opgepakt.

Hulp voor bijen

Vandaag kreeg ik een brief van ene mijnheer Koster over hulp voor bijen. Een beetje vreemd thema misschien, zo in het najaar, maar het gaat toch over een serieus probleem. Zoals u wellicht weet, worden we geconfronteerd met sterfte van honingbijen en wilde bijen. Minister Verburg heeft maatregelen aangekondigd en al genomen. Hoewel de Minister milieuverbetering van de openbare ruimte ter sprake heeft gebracht, is van een effect nog niet veel of zelfs niets te zien of te merken (m.u.v. akkerranden). Bij veel burgers, bestuurders en groenbeheerders is echter wel een grote bereidwilligheid aanwezig de om het leefmilieu van bijen te verbeteren. Het grote dilemma daarbij is het gebrek aan kennis over de uitvoerende maatregelen.

Om daaraan tegemoet te komen, is door de heer Koster een helpdesk voor bijen ontwikkeld. Deze helpdesk geeft antwoord op vrijwel alle vragen, die betrekking hebben op het leefmilieu van bijen en het beheer daarvan. De helpdesk is gericht op het grote publiek én op de professionele groenbeheerder.

Aan mij als bestuurder werd gevraagd de website onder de aandacht te brengen van ambtenaren die verantwoordelijk zijn voor groenbeheer en groenbeleid en dat was natuurlijk een kleine moeite.

Maar de bijenhelpdesk laat ook zien wat burgers in hun eigen straat en hun tuin kunnen doen om de biodiversiteit te vergroten, dus als u daarvoor belangstelling heeft, aarzel dan niet om ook eens een kijkje op deze site te nemen.

De link is:

www.bijenhelpdesk.nl / www.hulpvoorbijen.nl / www.ecologischgroenbeheer.nl

Ik hoop volgend voorjaar weer veel bijen in Huizen te horen zoemen.