In de afgelopen week bezocht ik de kerstbijeenkomst van de KBO Huizen. Ik begreep dat deze afdeling van de Katholieke Ouderenbond inmiddels is samengegaan met Blaricum en Laren. Maar verder was er weinig veranderd ten opzichte van andere jaren. Voor mij is deze bijeenkomst inmiddels een traditie. Eerst een kerkdienst. Daarna koffie met gebak, gevolgd door een gezellige lunch. Ik vind het een eer dat ik er altijd bij aanwezig mag zijn. Na de kerkdienst schoof ik aan bij een groep ouderen die ik nog niet kende. Dat bleek te kloppen, want ze waren afkomstig uit Laren en Blaricum. Na mijn vraag: “Heeft u nog plannen voor de kerstdagen?” ontstonden boeiende gesprekken, waarbij mij ook een inkijkje werd gegund in het dagelijks leven van deze ouderen. Sommigen gingen met kerst naar de kinderen. Anderen organiseerden zelf iets met kinderen of vrienden. En er waren ook ouderen die geen plannen hadden.
We raakten in gesprek over de bezuinigingen in de zorg. Vooral de mensen die in een zorginstelling verbleven hadden het hier moeilijk mee. Het viel mij op dat er eigenlijk geen klachten waren over de zorg. Die was wel goed geregeld. Het ging veel meer om bezuinigingen op alles wat het leven nog een beetje leuk maakt. Een eitje bij het ontbijt of een toetje na het eten. Maar het ergste vond men wel de bezuinigingen op activiteiten. Voor het doen van eens spelletje moesten deze ouderen nu zelf 5 euro betalen. En dan laten ze het dus maar zitten.
Ik merk dat ik hierdoor geschokt ben. Het welzijn van ouderen zit hem nu juist ook in dit soort kleine dingen. Een eitje, een toetje, een spelletje. Wat kost dat nu helemaal? We hebben het dan echt niet over luxe voorzieningen. Dit soort bezuinigingen zouden toch niet nodig hoeven zijn?
Mijn voornemen voor 2017 is, om samen met mijn collega’s uit Blaricum, Eemnes en Laren eens uit te zoeken wat nu precies het probleem is als het gaat om welzijn van ouderen in zorginstellingen. Ik vind dat we met onze zorginstellingen het gesprek moeten aangaan, om te bezien hoe wij hen daarin kunnen helpen. Want de verantwoordelijkheid voor het welzijn van ouderen ligt niet alleen bij hen, maar is een zaak van de hele samenleving.
Ik ben er overigens ook van overtuigd dat we dit niet alleen hoeven doen. Onze vier gemeenten zoeken momenteel samen naar mogelijkheden tot het vergroten van de bekendheid van organisaties die ‘informele cliëntondersteuning’, bieden in Huizen, Blaricum, Eemnes en Laren. We hebben daarmee naar mijn idee echt goud in handen. Maar we moeten er dan wel met elkaar voor zorgen dat deze organisaties grotere bekendheid krijgen en laagdrempelig toegankelijk zijn.
Als ik zie hoe warm en hartelijk het kerstfeest van de KBO was en hoeveel mensen zich vrijwillig willen inzetten voor het welzijn van ouderen, ook in tal van andere organisaties in onze gemeenten, dan heb ik de overtuiging dat het mogelijk moet zijn om tot concrete oplossingen te komen om het welzijn van ouderen te vergroten en eenzaamheid onder ouderen, ook (en misschien wel vooral) in onze zorginstellingen, te lijf te gaan.
Ik wens u allen goede kerstdagen en een saamhorig 2017 toe!