Vergroeid met het water

Huizen is vergroeid met het water. Niet alleen vanuit historisch oogpunt (getuige o.a. onze prachtige botters), maar ook vanwege de vele mogelijkheden van de waterrecreatie. En als wethouder ben ik ook al een beetje met het water aan het vergroeien.

Vandaag ben ik (lekker warm gekleed vanwege het gure herfstweer) samen met onze havenmeester, vertegenwoordigers van de Stichting Jachthaven en een terzake deskundige ambtenaar een stukje de haven uitgevaren. Doel van de tocht was om het effect van de nieuwe ligplaatsen met eigen ogen te kunnen zien. De Stichting vindt dat, vanwege de ligplaats die op de hoek is gesitueerd, de doorvaart naar de jachthaven van de Stichting wordt belemmerd. Volgens de tekening is er echter voldoende ruimte.

Het was goed om met elkaar gewoon eens te gaan kijken en elkaars zienswijzen te bespreken, vanuit de wil om er samen uit te komen. Want ook al is er wat de gemeente betreft objectief gezien voldoende ruimte voor een veilige doorvaart, dan nog is er best begrip voor het “optische” effect van de nieuwe ligplaatsen op de entree van de Stichtingshaven. We gaan nu samen met de Stichting verder in gesprek over mogelijke aanpassingen die een verbetering kunnen betekenen voor de entree van de Stichtingshaven en zullen daarbij ook bespreken in hoeverre we gezamenlijk een oplossing kunnen vinden voor de kosten die hiermee gemoeid zijn.

Weer terug op het gemeentehuis wachtte mij een leuke verrassing. Van dhr. Honing (van het makelaarskantoor Voorma en Walch) kreeg ik per e-mail onderstaande foto van de botterrace, die afgelopen zomer door hem gemaakt is. Daarop staan we -als vrouwelijk deel van ons college- onder iets betere weersomstandigheden dan die van vandaag te genieten op het water.

Ja, ik ben echt al een beetje aan het vergroeien met het water….