Als wethouder WMO ben ik momenteel vooral druk bezig met alle voorbereidingen op de komst van nieuwe decentralisaties, zoals o.a. de decentralisatie van de begeleiding (nu nog AWBZ) naar de WMO. Ik doe dit voor de gemeente Huizen, maar coördineer dit ook voor de hele regio Gooi en Vechtstreek, samen met alle WMO collega’s uit de regio. Beslist geen sinecure, want het gaat alleen al in Huizen om ruim 600 mensen (volwassenen én kinderen) die op dit moment vanuit de AWBZ begeleiding krijgen en waarvoor dus straks de gemeente verantwoordelijk wordt. U kunt dan denken aan bijvoorbeeld begeleiding voor dementerende ouderen, begeleiding voor psychiatrisch patiënten, begeleiding voor volwassenen en kinderen met een verstandelijke beperking, maar ook begeleiding voor bijvoorbeeld gezinnen met kinderen met een autistische stoornis.
Toch zie ik er niet tegenop dat dit naar de gemeente toekomt. Integendeel! Al jaren roep ik: “Kom maar op met die AWBZ”. Wat mij betreft zou het zelfs nog verder mogen gaan en zou alle ondersteuning (dus ook de persoonlijke verzorging) die bij thuiswonende burgers in onze gemeente wordt geboden via de gemeente mogen lopen. Daarmee zouden we veel ‘schotten’ in de hulpverlening kunnen wegnemen.
In de gemeente Huizen hebben wij hiervoor ook een goede basis gelegd, met de invoering van de ‘vraaggestuurde’ aanpak. Dat komt er kortgezegd op neer, dat mensen met beperkingen, die ondersteuning nodig hebben om maatschappelijk te kunnen functioneren, in een gesprek met de gemeentelijke WMO consulent zélf kunnen aangeven welke ondersteuning nodig is en ook zélf kunnen bepalen door wie (welke organisatie of welke hulpverlener) die ondersteuning het beste geboden kan worden. De regie ligt dus bij de burger! De gemeente is eindverantwoordelijk voor het resultaat, wat met zich meebrengt dat we er als gemeente dus wel voor moeten zorgen dat de ondersteuning die nodig is er ook daadwerkelijk komt. Wij financieren die ondersteuning vervolgens altijd via de burger die de ondersteuning heeft gevraagd, dus niet door middel van een subsidie aan een instelling. Dat noemen we ‘vraagvolgende financiering’. Dat kan door middel van een zogenaamd ‘persoonsvolgend budget’, maar ook door middel van een ‘persoonsgebonden budget’. Dit model werkt in de praktijk tot grote tevredenheid van burgers die ondersteuning nodig hebben. Als straks ook begeleiding een onderdeel van die ondersteuning wordt, dan sluit dit dus naadloos aan op onze werkwijze. Bovendien krijgen we als gemeente hierdoor meer mogelijkheden om nog beter in te kunnen spelen op de behoeften van onze burgers. Ik zie daar dus, net als ons hele team WMO, reikhalzend naar uit.
Onze aanpak is mijns inziens vooral succesvol, omdat die niet alleen bestuurlijk (College en Raad) wordt gedragen, maar ook ambtelijk, van directeur tot beleidsmedewerkers, van afdelingshoofden en teamleiders tot consulenten van het WMO loket, breed wordt gedragen. Ook onze WMO raad ondersteunt de vraaggestuurde aanpak van harte. En omdat alle neuzen dezelfde kant op staan, zijn de resultaten voor de betrokken burgers er ook naar. Het Huizer WMO loket scoort dan ook niet voor niets hoog in tal van landelijke onderzoeken.
In de afgelopen week ontving ik een filmpje over de decentralisaties die het huidige kabinet heeft voorgesteld, die ik graag via mijn weblog met u wil delen. Twee van onze ambtenaren (Johan Cnossen en Jeroen Bigot) hebben hier actief aan meegewerkt en ik was aangenaam verrast over het resultaat ervan, dat volgens mij voor veel gemeenten bruikbaar is. De link is:
No comment yet, add your voice below!