Onderling sterk

De afgelopen week was weer vol variatie. Dat maakt een baan als wethouder ook zo leuk. Terugkijkend in mijn agenda van de afgelopen week vind ik het lastig om een keuze te maken waarover ik zal schrijven. Het gesprek met de hengelsportvereniging over dierenwelzijn? De bijeenkomst over de provinciale detailhandelsvisie? Het succesvolle maatschappelijke diner? De boeiende discussie in de WMO Raad? De viering van 40 jaar gewest Gooi en Vechtstreek? De Raadsvergadering over de ARHI procedure? De workshop over een grieppandemie? Toeristische ontwikkelingen van onze regio in relatie tot Amsterdam? Allemaal interessante thema’s, waar veel over te vertellen zou zijn.

Toch ben ik vanochtend (zaterdag 17 november) het meest geraakt. Ik was te gast bij een provinciale bijeenkomst van “Onderling Sterk” in het buurtcentrum Cascade in Amsterdam. “Onderling Sterk” is een vereniging van belangenbehartigers voor en door mensen met een verstandelijke beperking. Er waren diverse sprekers en een jonge man die zelf ook een verstandelijke beperking heeft vertelde aan de hand van een powerpoint presentatie over zijn leven. Hij woont zelfstandig, kan zelf huishoudelijke taken doen en koken, gaat op zondag naar de kerk, heeft diverse hobby’s, gaat op groepsvakantie met mensen zonder beperking en werkt als archivaris. Vanaf 2008 gaat hij voor dit werk ook echt loon ontvangen en dat laatste leverde bewonderende geluiden op uit de zaal. Op een heel eenvoudige manier riep hij mensen in de zaal op om vooral iets van hun leven te maken, ongeacht hun beperking. Alsof dat de normaalste zaak van de wereld is. 

Ik realiseer mij hoe lastig het voor mensen met een verstandelijke beperking is om een stijl van leven te kunnen hebben zoals deze jonge man die heeft verworven. Daar moeten zij ongelofelijk hard voor knokken en heel veel vooroordelen voor overwinnen.