De Wet Maatschappelijke Ondersteuning is per 1 januari jl. in werking getreden. Het jaar is nog maar net begonnen, maar een eerste knelpunt heeft zich al aangekondigd. Er zijn te weinig crisisopvangplaatsen in onze regio voor mensen met (zoals dat heet) een psycho-geriatrische aandoening. Dementie, in de volksmond.

Het probleem werd bij ons zichtbaar door een individuele situatie. De partner van een dementerende man moet acuut in het ziekenhuis worden opgenomen. Het echtpaar woont thuis en er ontstaat dus een probleem rond de zorg voor de dementerende man. Er blijkt in eerste instantie in onze regio geen plaats voor hem te zijn. Alleen in Amsterdam is een plekje voor crisisopvang. Uiteindelijk wordt het probleem in Huizen opgelost, maar dat hing samen met een toevallige omstandigheid en duurde al met al ook erg lang.

Uit navraag bij de Alzheimer stichting Gooi en Vechtstreek blijkt dat dit geen incident is. Er zijn volgens deze stichting niet alleen wachtlijsten voor verpleeghuiszorg en verzorgingshuizen, maar er zijn ook te weinig mogelijkheden voor crisisopvang van dementerenden in onze regio.

Mede dankzij de inzet van de Alzheimer stichting lukte het om op heel korte termijn alle betrokkenen om tafel te krijgen. Vandaag al was ik dus in gesprek over dit probleem met enkele directeuren van verpleeghuizen in onze regio, de organisatie SSIG, het zorgkantoor (= de zorgverzekeraar), Zorgbelang (= de belangenbehartigers voor patienten) en natuurlijk de Alzheimerstichting zelf.

Tijdens dit gesprek werd duidelijk dat het probleem door alle betrokkenen wordt erkend, maar dat een structurele oplossing ervoor op de korte termijn niet haalbaar is. Immers, de vraag naar zorg voor deze groep mensen neemt alleen maar toe, terwijl het aantal beschikbare plaatsen in verpleeg- en verzorginshuizen niet verder mag groeien. Dat betekent dat mensen met dementie langer thuis verzorgd worden dan vroeger. Juist in die omstandigheden is de vraag naar creatieve oplossingen, om de mantelzorger (tijdelijk) te ontlasten, groot. De zogenaamde “crisisbedden” in verpleeghuizen (waarvan er overigens feitelijk ook al te weinig zijn) blijken bovendien voor deze situaties niet te zijn bedoeld.

Om het probleem in al zijn facetten goed in kaart te brengen ontbreekt het momenteel aan voldoende inzicht in alle benodigde cijfers en achterliggende gegevens. Er zal dan ook in de komende periode door alle aanwezigen hard worden gewerkt om die gegevens overzichtelijk boven tafel te krijgen, zodat over twee maanden verder gesproken kan worden over een gedegen regionale aanpak van deze problematiek.

Dat neemt niet weg dat ik van mening ben dat wij intussen voor onze inwoners in Huizen moeten zoeken naar creatieve oplossingen, waarmee we de periode die nodig is voor een grondige regionale aanpak van de knelpunten in ieder geval op de korte termijn voor onze inwoners (en met name ook voor de mantelzorgers) kunnen overbruggen. Volgende week zal ik hierover met zorginstellingen en andere betrokken organisaties in onze gemeente gesprekken voeren.

Recommended Posts

3 Comments

  1. Geachte mevrouw Bakker,

    In uw weblog d.d. 9 januari j.l. roept u op tot creatieve oplossingen rond crisisopvang voor dementerenden. Buiten het te kort aan crisisbedden in de verpleeghuizen van Nederland is het voor de huisarts in Nederland vaak een enorme onderneming te ontdekken waar en wanneer er een verpleegplaats voor een van zijn of haar cliënten beschikbaar is.

    Zowel huisartsen als de verpleeghuizen besteden uren aan rondbellen op zoek naar een geschikte verpleegplaats. Connectzorg Nederland is opgericht om  een landelijk meld en zoekpunt te creëren. Een internetsite is ontwikkeld waar huisartsen met een druk op de knop kunnen zien waar een verpleegplaats vrij is. Mocht er op het moment van zoeken geen plaats zijn in de gewenste regio dan ontvangt de huisarts onmiddellijk bericht wanneer de verpleegplaats alsnog wordt aangeboden. Het te kort aan crisisplaatsen is hier niet mee opgelost. Echter de als zeer belastend en frustrerend ervaren  zoektocht wordt door deze faciliteit enorm vergemakkelijkt. Het systeem geeft ook inzicht in de regio’s waar de druk het hoogst is. Deze maand volgen contacten met het ministerie van VWS en de Landelijke Vereniging van Huisartsen ten einde van dit traject wat van start zal gaan onder de naam http://www.crisisbed.nl een succes te maken.

  2. Kan u ons laten weten of de crisisopvang voor dementerenden ondertussen verder uitgebouwd is? Kan u up tot date informatie daarover doorsturen? Met dank. 11 juni 2009

  3. wij hebben voor mijn vader een crisis bed ,
    maar hij wil er niet naar toe, wat nu ?


Comments are closed for this article!