Deze week ben ik na een vakantie in Taiwan weer in Huizen aan de slag gegaan. Wel even een overgang, maar dat went al weer snel. Vandaag was er sinds 6 weken weer een eerste collegevergadering waar we als College voltallig aanwezig waren. Er was genoeg te bespreken. Maar laat ik, zo kort na de vakantie, eens beginnen om iets leuks te melden.

Vandaag hebben we als College een besluit hebben genomen om een Huizer sage te laten ontwikkelen en nationaal te laten publiceren door de stichting “Beleven”. Een sage is een volksverhaal. We hebben in ons land diverse bekende sagen, zoals Hansje Brinkers (u weet wel, met zijn vinger in de dijk) in Spaarndam, het vrouwtje van Stavoren en de Gooische moordenaar uit Laren, maar ongetwijfeld treffen de onderzoekers een minstens zo spannende Huizer sage aan, vanuit onze rijke cultuurhistorie. Ikzelf ken wel enkele bijzondere verhalen vanuit ons vissersverleden, die vroeger nog door ouders en grootouders aan de kinderen werden verteld en die dan natuurlijk steeds mooier en spannender werden. Ik herinner me nog hoe ik kon griezelen van het verhaal “Hier is de dood, waar is de man” waarbij een schipper van een Huizer botter steeds een stem uit de zee hoorde, die pas ophield toen de man waar het de stem kennelijk om te doen was overboord sloeg. Uit de publikaties van de historische kring Huizen blijkt dat er genoeg van deze verhalen bewaard gebleven zijn. De kunst is, om een sage te vinden, die een breed publiek zal aanspreken en die Huizen ook voor een breed publiek niet alleen een “gezicht” (Haven van het Gooi), maar ook een “gevoel” zal opleveren. Ik geloof dat in onze “belevingscultuur” anno 2008 het gebruik maken van Huizer volksverhalen zeker ook van belang is om nog meer toeristen voor Huizen te interesseren.  

Recommended Posts

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.