Nog meer kunstgras?

In de afgelopen week kreeg ik bezoek van het bestuur van de voetbalvereniging HSV de Zuidvogels. De bestuursleden lieten mij weten dat ze een derde kunstgrasveld nodig hebben, om alle trainingen en wedstrijden goed te kunnen laten verlopen en geen ledenstop af te hoeven kondigen. Cijfers die door de vereniging konden worden overlegd wezen uit, dat er een forse groei van het aantal spelende teams heeft plaatsgevonden bij de Zuidvogels. Volgens het bestuur kwam dat door de toename van het aantal jeugdleden, maar ook door het aantal ouderen dat (weer) gaat voetballen (NB: met ouderen bedoelde men 45+, ahum…) en door een toename van het vrouwenvoetbal.

“Ik dacht dat ik de komende jaren met jullie klaar was” grapte ik.

“Vind u het erg vervelend?” vroeg de voorzitter mij daarop.

Natuurlijk vind ik dit niet vervelend, integendeel. Ik vind het als wethouder sport fantastisch als sportverenigingen groeien en als steeds meer inwoners van Huizen gaan sporten. Ik vind het ook fantastisch dat dit niet alleen jongeren betreft, maar ook ouderen. Vanuit mijn portefeuille gezondheidszorg wordt meer bewegen door ouderen aangemoedigd en vanuit de optiek van de zo vaak bepleite versterking van de sociale cohesie en het aanleren van waarden en normen ben ik ook heel blij met een toename van sportdeelname in verenigingsverband door de Huizer jeugd. En juist omdat dit allemaal zo belangrijk is, moeten de sportvoorzieningen in Huizen mijns inziens goed op orde zijn.

Voor het in aanmerking komen voor een gemeentelijke bijdrage aan kunstgras hanteren wij in onze sportnota objectieve normen en daar voldoet de voetbalvereniging HSV de Zuidvogels door de groei van het aantal spelende teams in ieder geval aan. Maar een gemeentelijke bijdrage moet -gezien de meerjarenbegroting- ook wel mogelijk zijn.

Het wordt dus weer puzzelen in de begroting. Dat is niet vervelend, maar wel moeilijk. We staan nu eenmaal aan de vooravond van een forse bezuiniging vanuit het Rijk die op ons als gemeente afkomt. Ik verwacht hierover dus tijdens de behandeling van de voorjaarsnota (in juni) wel een forse discussie in de gemeenteraad.

Sinterklaas is weer in Huizen

Gisteren mocht ik een kijkje nemen achter de schermen van de organisatie van de Sint Nicolaas intocht. Meer dan 80 mensen zijn hierbij betrokken, van sint Nicolaascomite en Stichting Actief Huizen tot muziekvereniging Prinses Irene, de Huizer reddingsbrigade en winkelcentrum Oostermeent. Er moet van alles geregeld worden, waar we als buitenstaander geen benul van hebben. Alleen al het voldoen aan alle noodzakelijke veiligheidsmaatregelen is enorm arbeidsintensief, maar er zijn ook de “gewone” zaken, zoals het plaatsen van hekken, het organiseren van de muziekinstallatie, het regelen van voldoende strooigoed etc.

De organisatie liep gesmeerd. Het hielp natuurlijk heel erg mee dat het prachtig zonnig weer was en de kinderen hadden weer allemaal blije gezichtjes. Het is, zoals Frits Groenewoud opmerkte, met recht het grootste kinderfeest dat we jaarlijks in Huizen hebben en dat we alleen om die reden al moeten koesteren.

Complimenten aan iedereen die hieraan een bijdrage heeft geleverd! 

Sportplatform

Op woensdagavond was er weer de jaarlijkse bijeenkomst met het sportplatform. Dit keer waren we te gast bij de tafeltennisvereniging, in de mooi verbouwde locatie aan het Holleblok.

Ik begin nu te merken dat het sportplatform veel meer gaat leven bij de deelnemende sportverenigingen. Er is niet langer sprake van uitsluitend een discussie tussen enerzijds de sportverenigingen en anderzijds de gemeente, maar er is nu veel meer sprake van een heus platform voor uitwisseling van kennis en ervaring tussen sportverenigingen onderling, waarbij wederzijds voordeel wordt behaald.

Zo ontstond er bijvoorbeeld onderling een geanimeerd gesprek over de mogelijkheden om kosten te besparen door gezamenlijk energie in te kopen. Dit leidde tot enkele concrete onderlinge afspraken.

Ook was er een pittige onderlinge discussie over het alcoholbeleid in sportkantines. Inmiddels hebben 14 sportverenigingen die een kantine hebben en ook jeugdleden hebben het convenant met de gemeente ondertekend. Maar hoe gaan de verenigingen daar nu verder mee om en wat doet het sportplatform met de verenigingen die nog niet hebben getekend? Unaniem was men het erover eens dat er geen “zwarte lijst” zou moeten komen, maar een “witte lijst” van verenigingen die het convenant hebben ondertekend zou naar de achterblijvers wel stimulerend kunnen werken. 

Natuurlijk waren de sportverenigingen ook enthousiast over de mogelijke komst van een extra sporthal. Met enkele verenigingen zullen nadere berekeningen worden gemaakt en het sportplatform wil dit moment gelijk ook aangrijpen om de huurtarieven van (niet-gemeentelijke) sportaccommodaties nog eens onder de loupe te nemen.

Tenslotte kwamen ook de gemeenteraadsverkiezingen aan de orde en het voorstel van de voorzitter om als sportplatform een debat te organiseren vond brede instemming.

Zomaar enkele onderwerpen, waar sportverenigingen elkaar weten te vinden en ook weten te versterken. Het sportplatform in Huizen is springlevend.

 

Lemsteraken in Huizen

Afgelopen vrijdag was ik te gast bij de stichting Jachthaven Huizen. Omdat deze haven toch wat meer afgelegen ligt, kom ik er niet dagelijks. Tijdens het havenoverleg van vorige week vroegen enkele bestuurders van de stichting of ik wel eens de grote hoeveelheid Lemsteraken in hun haven gezien had. Als ik die wilde zien moest ik vlug zijn, want in de winter gaan ze het water uit. Ik moest bekennen dat die me nooit eerder waren opgevallen en dus ging ik vrijdagochtend, met een lekker zonnetje in de rug, samen met bestuurslid Jan Brouwer, aan de wandel over de hoofdsteiger van de stichtingshaven.

Ik wist werkelijk niet wat ik zag. Er liggen daar echt tientallen Lemsteraken en andere historische schepen naast elkaar aan de hoofdsteiger. Het is een adembenemend schouwspel, al die houten masten op een rij. Jan Brouwer kon over vrijwel ieder schip wel een verhaal vertellen. Ook liet hij me weten dat zoveel Lemsteraken bij elkaar echt uniek is voor Nederland. Zelfs in Lemmer wordt dit niet geëvenaard.

Inmiddels vormen de boothuizen een prachtig decor voor de stichtingshaven en is er ook een mooi uitzicht op het nog in aanbouw zijnde Nautisch havenkwartier. Aan de overkant is hotel Newport gevestigd, met een terras dat een mooi uitzicht biedt op deze haven. Er zijn in deze haven enige tijd geleden enkele nieuwe steigers aangelegd, die heel modern zijn en van alle gemakken voorzien, maar die toch heel warm aandoen. Het ziet er bijna sprookjesachtig uit. Ik denk dat, behalve de ligplaatshouders, maar heel weinig mensen uit Huizen weten hoe bijzonder deze haven is. Ik vond het in ieder geval een bezoek meer dan waard! 

Huizer botters

Vanaf deze week staan de Huizer botters vaak in mijn agenda. Vandaag hebben we ambtelijk overleg gehad over een mogelijke eigendomsoverdracht van de Huizer botters aan de stichting vrienden van de Huizer botters. Uit een eerder gemaakt rapport door “Leisure Result” over de marketing en promotie van de Huizer botters is duidelijk geworden dat Huizen eigenlijk de enige gemeente is die botters in eigendom heeft. Bij alle andere gemeenten waar botters een belangrijke rol speelden is de eigendom van de botters in handen van een stichting. Onze stichting “vrienden van de Huizer botter” doet feitelijk al bijna alle werkzaamheden die met onderhoud, gebruik en promotie van de botters verband houden. Als die stichting echter een subsidie wil aanvragen uit fondsen die zich met botterbehoud bezig houden, krijgen ze een negatief antwoord, omdat de eigendom bij de gemeente ligt en gemeenten niet voor sponsoring in aanmerking komen. Kortom, redenen genoeg om eens kritisch te kijken naar een mogelijke overdracht, waarbij uiteraard wel de garantie dient te bestaan dat de botters voor Huizen behouden blijven.

Zaterdag gaan mijn collega Petra van Hartskamp en ik per botter naar het havenfestival in Almere. We zien daarnaar uit, niet alleen vanwege het mooie concert dat we verwachten en de ontmoeting met onze overburen, maar ook vanwege de tocht ernaar toe. Het blijft een belevenis om op een botter mee te mogen varen. Alleen bij heel erge regen gaat de tocht niet door. Duimen dus…

Woensdag vertrekken we voor een paar dagen naar New York, waar we donderdag op de Huizer botter HZ 108 langs o.a. het vrijheidsbeeld zullen varen. Wat een belevenis zal dat worden. Ik zie het als een unieke kans, die de komende 300 jaar waarschijnlijk niet meer voor zal komen. Voor alle zekerheid zal ik nog maar even melden dat alle kosten (tickets, hotelkosten, verblijfskosten etc.) voor onze eigen prive-rekening zijn. Er is al genoeg discussie in het land over declaratiegedrag van bestuurders, dus het lijkt mij goed om hierover volstrekt duidelijk te zijn. Enige nadeel is dat we door dit evenement de Huizerdag en het voorproefje voor de Huizerdag moeten missen. Maar het blijft toch keuzes maken in het leven.

Huizen mag trots zijn op haar botters. Ik ben het in ieder geval! 

 

Base en softbalvereniging de Zuidvogels bestaat 40 jaar

Afgelopen zaterdag was ik aanwezig bij de algemene ledenvergadering van Amnesty International Nederland in de Flint in Amersfoort, waar diverse mondiale ontwikkelingen de revu passeerden. ’s Avonds was ik te gast op het spetterende “be wild” feest van de base en softbalvereniging de Zuidvogels, ter gelegenheid van hun 40 jarig bestaan. Op het feest waren niet alleen bestuursleden, spelers en vrijwilligers van nu, maar ook van de vorige generaties, die de vereniging gemaakt hebben tot wat die nu is.

Op het oog heeft dit jubileumfeest niets met mondiale ontwikkelingen te maken. Maar toch…

Op de ledenvergadering van Amnesty was Ruud Lubbers uitgenodigd als gastspreker. Hij hield een inspirerend verhaal over actuele mondiale ontwikkelingen. Hij legde daarbij uit dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens ontstond in een tijdperk, waarin andere thema’s dominant waren dan nu. Er was bijvoorbeeld nog geen notie van de klimaatcrisis en de acties uit die tijd waren vooral gericht op regeringen, die zich beter moesten gaan gedragen en universeel aanvaarde mensenrechten moesten respecteren. Op dit moment is de mondiale tendens dat we allemaal in hetzelfde schuitje (namelijk de aarde) zitten en dat we het met elkaar zullen moeten doen. Niet langer worden alleen regeringen verantwoordelijk gesteld, maar de maatschappij als geheel. “Civil society” organisaties (dus maatschappelijke organisaties) en bedrijfsleven spelen een belangrijke rol op tal van mondiale vraagstukken. Er is dan ook een behoefte zichtbaar om meer samen te werken en niet uitsluitend te wijzen naar wat regeringen wel of niet doen. Uit de zaal kwam een vraag, hoe te reageren op de mensen die op Wilders hebben gestemd. Het antwoord van Lubbers was: “Niet op reageren, want iedereen heeft in ons land de vrijheid om te stemmen op wie men wil”. Maar Lubbers vervolgde: “Wat we wel moeten doen, zeker op locaal niveau, is ervoor zorgen dat iedereen mee doet aan de samenleving. Burger zijn in ons land betekent dat je een bijdrage levert. Dat is niet vrijblijvend. Iedereen heeft daarin een eigen verantwoordelijkheid. Als we dat bereiken, dus als iedereen ook daadwerkelijk zijn steentje bijdraagt, dan zullen we vanzelf zien dat over een tijdje gezegd wordt: waar had die Wilders het eigenlijk over?” 

Het feest op de base en softbalvereniging was fantastisch. Heel veel vrijwilligers hebben hiervoor de handen uit de mouwen gestoken en bedrijven hebben het feest ruimhartig gesponsord. Dit is, bedacht ik mij, hoe we in Nederland graag met elkaar willen samenleven, hoe we verdriet met elkaar willen delen, maar ook hoe we vreugdevolle momenten met elkaar willen vieren.

Laten we (overheid, bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties!) er toch voortdurend op attent zijn, dat iedereen de kans krijgt om aan de samenleving bij te dragen en dat we niemand uitsluiten. Oud of jong, gehandicapt of gezond, van allochtone of autochtone komaf. Ieder mens heeft eigen mogelijkheden en talenten, die voor de samenleving kunnen worden ingezet.

Nog een keer botterveer!

Vandaag hoorde ik hoeveel mensen gebruik gemaakt hebben van het botterveer Huizen-Almere. Op Hemelvaartdag 21 mei hebben, kinderen meegeteld, ca 300 mensen heen en weer gevaren. Op 22 mei en 23 mei hebben met kinderen resp ca 120 en 180 mensen gevaren. Totaal ca. 600! Ik vind het een enorm succes, wat we zeker moeten herhalen.

Daarvoor blijft wel de inzet van de vele vrijwilligers nodig, die dit succes tot stand hebben gebracht. Toen ik zelf donderdag rond 13.00 uur weer voet zette op Huizer bodem, viel mij op dat de vrijwilligers daar bij een eenvoudig kraampje een wel heel sobere lunch (boterhammetjes, kuipje margarine, stukje Old Amsterdam kaas + kaasschaaf) aan het eten waren. Echt Huizers hoor, het mag natuurlijk niks kosten, want alles is voor de botters. Mijn bewondering voor “onze mannen” wordt er alleen maar groter door!

Botterveer

De afgelopen week was voor velen -ook voor mij- een korte werkweek. Heerlijk om daarna van zo’n lang weekend te genieten, met ook nog eens zulk prachtig weer!

Donderdag was het hemelvaartdag en ook de start van het botterveer Huizen-Almere. In Almere werd vanaf donderdag het stoomfestival voor de 22e keer georganiseerd en dankzij het botterveer konden ook veel Huizers daar een leuke dag uit van maken. Ik mocht met de eerste botter naar de overkant, waar we enthousiast werden ontvangen door mijn Almeerse collega wethouder Joanne Haanstra en de organisatoren van het stoomfestival.

Ik sprak mijn waardering uit voor de snelheid waarmee het botterveer Huizen-Almere in gezamenlijkheid tot stand is gekomen, maar kreeg naderhand door de vrienden van de Huizer botters ingefluisterd dat die snelheid toch echt aan het pragmatisme van de Huizers te danken is geweest. De wethouder uit Almere liet bij wijze van grap weten dat de snelheid van  Almere ook blijkt uit het feit dat zij de snelste botter hebben, maar ja, hoe kan het ook anders met een botter die in Huizen gebouwd is. Almeerder botters bestaan natuurlijk niet. Het blijft een Huizer botter, ook al heeft die in Almere een ligplaats.

Maar alle gekheid op een stokje. Ik vind het botterveer een fantastisch initiatief en ik hoop dat we straks ook -bij Huizer evenementen- net zoveel Almeerders naar Huizen zullen verschepen als we nu Huizers naar Almere hebben gebracht.

Huizer toneel

Ook dit jaar heeft de Huizer toneelvereniging Ontwaakt weer volle zalen getrokken en terecht!
Wat heb ik genoten van de Huizer klucht “Nijt over m’n langd”. Niet alleen is het heerlijk om het Huizer dialect weer zo onverkort over je uitgestort te krijgen, maar ook de echte Huizer humor, het relativeringsvermogen en het dwarse karakter van de Huizers werd heel goed tot uitdrukking gebracht. Het bracht me weer helemaal terug bij mijn roots.
 
Leuk om te zien dat ook heel veel niet-autochtone Huizers het Huizer dialect en de humor zo kunnen waarderen. Het geeft toch een stuk identiteit, waar alle Huizer ingezetenen zich kennelijk goed bij voelen.  
Ik hoop dat we nog heel lang kunnen blijven genieten van deze heerlijke, autenthieke, maar ook zeer professionele toneelvereniging!
 

Noord Hollandpad nu echt compleet

Vandaag is het Noord Holland pad echt compleet. Ik ben destijds bij de feestelijke opening van dit lange afstands wandelpad geweest in den Oever en natuurlijk ook bij de afsluiting van de route in Huizen, maar ik hoorde toen al het gemopper van Texel, dat dit eiland toch echt ook nog bij Noord Holland hoort. De provincie Noord Holland heeft zich dit aangetrokken en vanaf vandaag loopt het Noord Holland pad dus officieel van Texel naar Huizen.

Zelf ben ik vandaag niet naar Texel afgereisd. Zondagochtend wil ik graag in de kerk doorbrengen en bovendien was het vandaag ook nog eens moederdag. Dan is een hele dag naar Texel toch een erg grote inbreuk op het prive leven. Maar ik moet bekennen dat ik daarover wel geaarzeld heb. Ik ben er vanuit mijn verantwoordelijkheid voor de portefeuilles toerisme, recreatie en sport namelijk wel heel erg trots op dat Huizen de plaats is waar vermoeide wandelaars vanuit heel Noord Holland (inclusief Texel!) hun eindbestemming vinden.